Proximal Sensing

Bodemhydrofysische bemonsteringslocatie nauwkeuriger met
sensortechniek

Het Bodemkundig Informatie Systeem (BIS) Nederland, dat deels
ondergebracht wordt de Basis Registratie Ondergrond (BRO), bevat onder andere een representatieve database met bodemhydrofysische
(BhF) gegevens van Nederland. Het team Bodem, Water, Landgebruik van Wageningen Environmental Research (WENR) is het afgelopen jaar druk bezig geweest om deze gegevens te updaten, onder andere door nieuwe monsters te steken in het veld en deze te analyseren in het lab. De bemonsteringslocaties worden normaliter geselecteerd op basis van bestaande bodemkaarten en boorgegevens in BRO/BIS. Om dat slimmer
te doen is nu ook sensortechnologie ingezet. Een belangrijk doel voor
dit jaar was het bemonsteren van zware zavelgronden omdat het aantal daarvan in de BRO relatief laag is.

Om zekerder te zijn van het aantreffen van zavelgronden
tijdens de bemonstering is bij wijze van proef op twee testlocaties binnen het gekozen perceel door middel van sensortechniek het meest optimale punt bepaald. Met de gammaspectrometer van Medusa Explorations is in situ de textuur van de bouwvoor vlakdekkend ingemeten (Figuur 1).

Figuur 1.
Figuur 1.

Een gammaspectrometer meet de natuurlijke radioactiviteit
van de bodem (0-30 cm). Deze radioactiviteit is gerelateerd aan de textuur van de bodem. De meetgegevens zijn met behulp van een algemene correlatie voor Nederland omgerekend naar lutumgehaltes en
grondsoortklassen (Figuur 2).

Figuur 2.
Figuur 2.

Op basis van deze gegevens is het monsterpunt, dat in eerste instantie op basis van de gegevens in BIS en de bodemkaart was geselecteerd, in beide gevallen over korte afstand verplaatst (Figuur 3).

Figuur 3.
Figuur 3.

De door de gammaspectrometer voorspelde percentages lutum weken 0.5% af van de in het lab nagemeten lutumgehalten. De inzet van de sensor heeft de kans op ‘misprikken’ in het veld verkleind. Een erg goed resultaat en een zinvolle inzet van sensortechnologie.

Literatuur

Van Der Klooster, E., F. M. van Egmond, M. P. W. Sonneveld, 2011. Mapping soil clay contents in Dutch marine districts using gamma‐ray spectrometry. European Journal of Soil Science, Vol.62(5), pp.743-753