Onderzoek naar obesitas: neurobiologische mechanismen van geurgeïnduceerde cue-reactiviteit

Of je dat gevoel negeert en doorloopt of dat je de bakkerij binnenstapt om een croissantje te kopen, is afhankelijk van meerdere factoren, waaronder gevoeligheid voor beloning en impulsiviteit. Een hogere gevoeligheid voor beloning en een lagere impulscontrole lijken een grote rol te spelen bij overeten en bijgevolg ook bij obesitas. Dit onderzoeksvoorstel richt zich op de onderliggende gedrags- en neurale mechanismen van deze verschillen in cue-reactiviteit. Het uiteindelijke doel is om deze responsen te verminderen. Zoals uit bovenstaand voorbeeld duidelijk wordt, speelt de reukzin een cruciale rol.

In een gerandomiseerd counterbalanced onderzoek nemen proefpersonen met obesitas en slanke proefpersonen deel aan een reeks experimenten met als doel om de gedrags- en neurale responsen (EEG en fMRI) op de geur van (vet) voedsel vast te stellen en vervolgens met behulp van een interventietechniek een causaal verband af te leiden tussen afwijkende hersenactiviteit en eetgedrag. Ik ga uit van de hypothese dat proefpersonen met obesitas geen andere sensorische respons op de geur van voedsel zullen laten zien, maar wel een verhoogde voedselinname en een verhoogde prikkeling van het autonome zenuwstelsel zullen hebben na geurstimuli en een lagere impulscontrole bij een 'go/no go'-taak. Zij zullen meer activiteit laten zien in de hersengebieden die betrokken zijn bij beloning en smaakbeleving, met name als het gaat om de geur van vet voedsel, en zullen er minder goed in slagen de hersengebieden te activeren die verantwoordelijk zijn voor het onderdrukken van reacties. Door middel van transcraniële magnetische stimulatie van de hersengebieden die betrokken zijn bij impulscontrole verwacht ik een verhoogde cue-reactiviteit op voedsel te kunnen simuleren bij slanke proefpersonen.

Innovatief aan dit project is het gebruik van geurstimuli om een verhoogde cue-reactiviteit op voedsel bij personen met obesitas te onderzoeken, de aandacht voor zowel gedrags- als neurale mechanismen en het gebruik van een geavanceerde interventietechniek.