Nimis
Al twee keer heb ik een nogal ongewoon kunstwerk aan de kust van Zuid-Zweden bezocht. Het kunstwerk heet Nimis en ligt in het natuurreservaat “Kullaberg”. Het is gemaakt van 75 ton drijfhout dat tot een open bouwwerk aan elkaar getimmerd is. Het bestaat uit gammel uitziende doorgangen en torens. Het is moeilijk precies uit te leggen maar echt indrukwekkend om te zien! Zeker als je weet dat dit gigantisch constructiewerk op een moeilijk te bereiken locatie ligt en door maar één persoon gebouwd is.
Mijn eerste bezoek was met ESN (een internationale studenten vereniging) en we hadden het geluk de kunstenaar zelf te ontmoeten! Zijn verhaal was echt indrukwekkend. De kunstenaar, Lars Vilks, begon in 1980 te bouwen. Een lange tijd werd het door niemand opgemerkt of stoorde zich er niemand aan. Maar in 1982 kreeg de Zweedse overheid lucht van het bestaan van Nimis en eiste dat het bouwwerk werd afgebroken en verwijderd. Dit omdat het bouwen in de vrije natuur verboden was. Echter na een lang (en nog steeds lopend) gerechtelijk proces bestaat Nimis nu nog steeds. Ik denk dat het een eindeloos spelletje is geworden, waarbij Vilks uiteindelijk zijn kunstwerk verkocht heeft aan meerdere mensen. Zodoende moest de overheid het proces opnieuw aanspannen maar nu tegen alle nieuwe eigenaren. In de loop van de tijd hebben veel mensen geprobeerd het kunstwerk te vernietigen door het uit elkaar te trekken of delen plat te branden. Ook het weer en de zee hebben er verschillende keren schade aan toegebracht. Maar Lars Vilks gaf nooit op! Dit werk laat echt zien waartoe een mens in staat is.
Als gevolg van de jarenlange gerechtelijke strijd kondigde Vilks in 1996 af dat Nimis en zijn omgeving nu tot micronatie “Ladonia” zouden behoren. Iedereen kan inwoner van Ladonia worden en het heeft zelfs een eigen president, koningin en facebook pagina!
Hoewel het strand, waar het gebouw is gesitueerd, haast ontoegankelijk is, is Nimis toch een toeristische attractie geworden. Dit dankzij de publiciteit die het kreeg tijdens de vele rechtszaken en dankzij zijn eigen unieke karakter.
Maar omdat het bestaan van Nimis niet is goedgekeurd door Zweden, is het moeilijk om er te komen. Je kunt in geen enkele toeristische brochure informatie hierover vinden en het gebied staat ook op geen enkele landkaart. Het pad ernaar toe is dan ook lastig te vinden en kan alleen maar te voet bereikt worden. Maar als je er uiteindelijk toch bent aangekomen, dan is dat dubbel en dwars de moeite waard!Zelfs nu nog wordt er aan het bouwwerk gewerkt. Lars Vilks gaat er heel vaak naar toe om zijn kunstwerk te verbeteren en om het nog hoger en groter te maken. Hij wil er zeker van zijn dat het gebouw stabiel is en stevig genoeg voor de bezoekers (hoewel dat er zeker niet zo uitziet). Naar eigen zeggen is hij van plan nog zeker 30 jaren verder te bouwen, tot zijn leeftijd het toestaat.