Hoe de scheiding tussen mens en natuur meer kapotmaakt dan beschermt (De Correspondent, 9 mei 2022)

Op 9 mei verscheen er een artikel op De Correspondent waarin het onlangs verschenen boek van Bram Büscher en Robert Fletcher "The Conservation Revolution" wordt genoemd. De analyse draait om natuur en al haar biodiversiteit. Daar gaat het namelijk niet zo goed mee. Eén oplossing lijkt vanzelfsprekend: verban de mens uit de laatste stukken wildernis. Maar wat als deze strategie niet de natuur, maar vooral de westerse welvaart beschermt?

"Voor een eerlijke aanpak van natuurvernietiging moeten zij die er het meest aan bijdragen – grofweg zij die het meest consumeren – hun gedrag het meest aanpassen. Zo simpel is het.

Wat níet zo simpel is: hoe dan? De Wageningse politiek-ecologen Bram Büscher en Robert Fletcher stellen een proces voor in drie stappen,  geïnspireerd op de manier waarop duizenden verschillende niet-westerse culturen functioneren.

De eerste stap is het wegnemen van de scheiding tussen ‘mens’ en ‘natuur’. Geen focus op natuur in afgebakende gebieden zoals het 30x30-plan doet, maar juist op een goede relatie tussen de mens en het andere leven. Dat betekent: natuur de stad in, mensen de natuur in. Alleen door het zelf te ervaren, is het idee erachter, kunnen mensen het leven waarvan ze afhankelijk zijn – hun ecosysteem – op waarde schatten. Gebieden kunnen nog steeds een beschermde status krijgen, maar ontmensing is niet meer het primaire doel.

Stap twee is een financieel systeem waarin zorg voor ander leven niet ontmoedigd maar juist aangemoedigd wordt – denk aan een basisinkomen voor mensen op biodiverse plekken, zodat die niet hoeven mee te werken aan de vernietiging van hun eigen leefomgeving.

De laatste stap is het democratiseren van natuurbeleid – de lokale meerderheid moet de grootste stem krijgen. Voor het kleine deel van de wereldbevolking dat op veel te grote voet leeft – zoals de meeste Nederlanders  – is dit een hard gelag. Het zou dan zomaar kunnen dat de tijd van overconsumptie ten koste van ecosystemen voorbij is. Dat wil zeggen, als de natuurbescherming niet langer de welvaart van een klein deel van de mensheid beschermt, maar de rest van al het leven."

Thomas Oudman, De Correspondent, 9 mei 2022.