Couch surfen!

Na mijn laatste verhaal heb ik weer zoveel dingen om jullie over te vertellen dat het ook deze keer moeilijk was om een onderwerp voor dit verhaal te kiezen. Maar toen realiseerde ik dat couchsurfing een soort van het grote thema van de afgelopen twee weken was. Om die reden zal ik mijn ervaringen over dit geweldige concept met jullie delen.

Iets meer dan een jaar geleden heb ik met drie vrienden in Parijs gecouchsurft. Ik heb er toen erg van genoten en daarnaast was het ook nog eens erg nuttig, omdat het ons verblijf in Parijs veel goedkoper maakte. Hier zijn de kosten niet zo’n groot issue vergeleken met Parijs, maar ik ben hier begonnen met hosten, vanwege het feit dat couchsurfing een mooie manier is om nieuwe mensen te leren kennen en ook om couches aan te bieden in plaats van alleen te gebruiken. Daarnaast is het nu vooral ook leuk omdat ik er tijd voor heb.

In mijn eerste maand had ik al een paar couchsurfing requests ontvangen, maar uiteindelijk hadden al de surfers hun plan gewijzigd en wilden ze niet meer in Campeche verblijven (Ik zou niet weten waarom XD). Gelukkig waren de laatste twee weken een uitzondering op de eerste maand. Ik had 3 keer 5 personen in totaal gehost. Daarnaast heb ik ook een keer in Merida gesurft met mijn nieuwe Oostenrijkse buurvrouw, die ik ook via couchsurfing ken. Nu heb ik nog niet eens alle Mexicanen opgenoemd die ik ken door couchsurfen, maar ik zal dat overslaan, omdat mijn verhaal dan saai zal worden (dat wil niet zeggen dat die Mexicanen saai waren).

Met één couchsurfer had ik veel geluk. Niet alleen omdat het een aardige gast was, maar ook omdat hij een auto had waardoor ik de kans had veel meer van het Yucatán schiereiland te ontdekken. We hadden een hacienda – oud koloniale huizen welke tegenwoordig vaak luxe hotels zijn – bezocht, veel kleinere Mayatempels, meer cenotes, een paar stranden en nog veel meer. Onderdeel van dit meer was een erg indrukwekkend grottensysteem, Calcehtok genaamd. We deden een tocht van twee uur door de grot. Mijn Rough Guide zei hierover dat we een klein beetje smerig konden worden. De foto laat zien dat dit niet helemaal waar is, maar dat maakte voor mij totaal niet uit, omdat het echt heel gaaf was. In de grot waren er hele grote ruimtes, maar ook hele (!!) kleine, waar mooie dingen te zien waren en welke soms erg moeilijk waren om doorheen te kruipen. We moesten klimmen, kruipen, in onmogelijke posities manoeuvreren of alle drie tegelijk. Ondanks dat deze moeilijkheden flink aanwezig waren wil ik misschien wel nog een keer gaan om zelfs een grotere tour te doen.