Bayram

Bayram is eigenlijk gewoon Turks voor vakantie, maar eigenlijk was het dit keer omwille van het moslimse Offerfeest (Ja, die ene die dit jaar precies tegelijk met Dierendag viel). Vroeger werden er nog wel eens dieren gewoon in de achtertuin geslacht, maar gelukkig heb ik dit niet hoeven meemaken omdat het nu wordt gedaan in speciale slachthuizen. Het enige wat ik heb gezien van het offeren is dat neefjes en nichtjes van mijn vriendin aan de deur kwamen met schalen vol met vers vlees. Naast dit alles gaat het bij Bayram vooral om het samenzijn met vrienden en familie en genieten van de tijd samen. De familie waar ik verbleef was zo ontzettend gastvrij en lief voor me; ik mocht niet meehelpen met de klusjes in huis, want ik was de gast en dat hoefde niet, en ze gaven me heel veel cadeautjes. We hebben heel veel samen gegeten. Vooral het ontbijt was een belevenis. Het bestond uit kaas, kaas, nog meer kaas (voor degenen die mij kennen: ja, ik heb het gegeten), thee, thee, nog meer thee, nog meer brood dan kaas en thee samen, olijven, pepers, tomaten, eieren, jam, Nutella (!!!), en nog veel meer. Erg leuk!

Op de laatste dag van Bayram ben ik naar de Fenerbahçe – Konyaspor voetbalwedstrijd geweest. Wat een ervaring, de Turkse fans zijn echt gek! Het was in het Fenerbahçe stadion dus natuurlijk waren we helemaal voor die club. Het werd 0-1 voor de rust met nog een rode kaart tegen. De manier waarop de supporters daarop de scheidsrechters uitjoelden, dat was nog lang niet zo erg als bij Ajax – Feyenoord in Nederland. Gekkenhuis. Aan het eind wonnen ze toch nog met 2-1, wat het alsnog een erg leuk feestje maakte.

Ik ben verder ook nog een paar dagen naar Budapest geweest met twee vriendinnetjes. Als je ooit de kans hebt om daarheen te gaan, zeker doen! Wat een fantastische stad, met een super relaxte sfeer. We verbleven via Airbnb in een huis van een local en zijn vanuit daar de stad gaan verkennen. Gedurende deze dagen hebben we onze eerste escape game (Google tip!) gedaan, hebben we een ballet voorstelling bezocht, zijn we naar een van de oude thermische baden geweest, hebben we heel veel koffie tentjes en barretjes bezocht, zijn we naar de World Press Photo expositie geweest, naar het Hugarian Baking Festival, en hebben we gewoon heel wat uren door de stad gestruind. Het was heerlijk om even weg te zijn uit het drukke Istanbul.

Na een korte paar dagen terug in de collegebanken stond alweer het volgende op de agenda: een bezoekje van mijn vriend Jasper! Ik had bedacht dat ik hem als verrassing wel van het vliegveld kon ophalen. Ik vertrok van huis om 17:30 en had zo’n drie uur om er te komen. En.. dat is me niet gelukt. Dit geeft een idee over het drukke verkeer in Istanbul. Dus ik moest hem noodgedwongen een berichtje sturen: ‘Blijf waar je bent, ik kom eraan!’. Het waren een heerlijke paar dagen samen en voordat ik het wist moest hij alweer terug naar Nederland.

Dit klinkt misschien allemaal alsof ik alleen maar leuke dingen aan het doen ben, maar dat is helaas niet zo. Dit alles was niet mogelijk geweest als ik niet ook veel vooruit zou plannen qua studie. Vanaf nu is er geen enkele week meer zonder minimaal twee deadlines, dus het is hard werken. Maar het is het nog steeds helemaal waard!

Liefs,

Fleur