Monitoring van BSE
BSE is in Nederland een meldingsplichtige ziekte sinds 29 juli 1990. Dierenartsen en veehouders zijn verplicht om dieren met verschijnselen van BSE te melden aan de Nederlandse Voedsel- en Waren Autoriteit (NVWA). Dit is de pijler van het zogenaamde passieve surveillance-systeem. Daarnaast kunnen dieren met verschijnselen worden gevonden bij de keuring voor het slachten op slachthuizen door medewerkers van de NVWA. Deze dieren worden vervolgens naar het Nationaal Referentie Laboratorium Wageningen Bioveterinary Research (WBVR) vervoerd, waar een definitieve diagnose wordt gesteld.
Diagnose van BSE: passieve surveillance
Hieronder staat een overzicht van getestte dieren met verdenkingen en besmettingen, vanuit het zogeheten passieve bewakingssysteem.
Diagnose van BSE: actieve surveillance
Sinds het eind van 2000 is het actieve surveillance systeem toegevoegd aan het bovenstaande passieve bewakingssysteem. Volgens EU regelgeving werden tot 2009 de volgende groepen runderen getest met "snelle BSE- testen":
- Alle gezonde slachtrunderen vanaf een leeftijd van 30 maanden
- Alle kadavers (op het bedrijf gestorven en ter destructie of sectie aangeboden runderen) vanaf een leeftijd van 24 maanden
- Alle in nood geslachte dieren en dieren met afwijkingen, zieke dieren (casualty slaughter) vanaf een leeftijd van 24 maanden
Gezien de gunstige BSE situatie in vele lidstaten is de Europese regelgeving voor de actieve surveillance in verschillende stappen aangepast. Omdat Nederland in 2013 in de categorie landen met een verwaarloosbaar BSE risico is ingedeeld, hoeven vanaf maart 2013 geen slachtrunderen meer te worden getest op BSE maar alleen nog in nood geslachte dieren en kadavers ouder dan 48 maanden.
