Nieuws
Wel of geen lignocellulose commodity, dat is de vraag
Echte commodities op basis van lignocellulose grondstoffen zijn nodig om biomassa te verbinden met de markt, de kosten te verlagen en leveringszekerheid te realiseren. Zonder transporteerbare en verhandelbare lignocellulose comodities wordt het potentieel van de biobased economy niet gerealiseerd. Onderzoekers van Wageningen University & Research hebben nu beoordeeld en omschreven wat een echte lignocellulose commodity zou moeten zijn en wat hiervan de voordelen zijn.
Wanneer is een lignocellulose commodity een echte commodity?
Lignocellulosische biomassa oftewel de vezelfractie van plantmateriaal en allerlei bijproducten, is op dit moment een onderbenutte hernieuwbare grondstof. Het gebruik van deze biomassa voor biobased toepassingen wordt op dit moment bemoeilijkt door een gebrek aan mogelijkheden om de biomassa efficiënt te koppelen aan markten die zowel energietoepassingen zoals warmte- en elektriciteitsproductie, conversie naar transportbrandstoffen, chemicaliën en/of andere materialen in bioraffinaderijen omvatten.
Het plaatsen van conversiefaciliteiten in de buurt van beschikbare biomassa heeft het voordeel dat er goedkope biomassa beschikbaar is, maar de locaties hebben over het algemeen geen voorzieningszekerheid, beschikbaarheid van gekwalificeerd personeel en profiteren niet van bestaande infrastructuur en mogelijkheden om waarde toe te voegen aan residuen. Bovendien wordt de schaal van conversiesystemen beperkt door de logistieke kosten van lokale biomassa-aanvoer.
De voordelen van lignocellulose-commodities
De ontwikkeling van echte lignocellulose-commodities kan biomassa verbinden met markten en de kosten van de grondstoffen verlagen. Er zijn vijf vereisten voor een echte lignocellulose biobased grondstof gedefinieerd:
- Gemakkelijk op te slaan en te vervoeren: hoge energiedichtheid, droog, laag asgehalte, met een laag nutriëntengehalte;
- Fungible: "uitwisselbaar" = uniform, standaardkwaliteit
- Standaardisatie van transport-, contract-, verzekerings- en conversiesystemen
- Functionerende markten: handelssystemen, financiële instrumenten (futures, enz.), hoge verhandelbaarheid
- Duurzaamheid: Een gestandaardiseerd duurzaamheidscertificeringssysteem
Er bestaan verschillende kandidaten als echte commodities, waaronder houtpellets, pyrolyse-olie, stro pellets, getorreficeerde pellets, houtsnippers en ‘biocrude”. Het zijn echter nog steeds geen echte commodities, aangezien ze niet voldoen aan de 5 hierboven beschreven vereisten. Er wordt gesteld dat er slechts een beperkt aantal commodities nodig zijn die alle soorten lignocellulose biomassa (hout, gras, stro, bagasse, verwerkingsresiduen, enz.) dekken, en ook alle toepassingen zoals warmte, elektriciteit, brandstoffen, chemicaliën en materialen. De normen moeten zo breed mogelijk zijn en frivole of onnodige eisen moeten worden vermeden.
Voor de realisatie van de potentiële lignocellulose commodities is internationale samenwerking essentieel. De ontwikkeling van echte lignocellulose commodities kan biomassa verbinden met markten en de kosten van levering van biomassa verlagen doordat transactiekosten af nemen, zoals geïllustreerd in de figuur. Commodities kunnen dus bijdragen aan efficiënt en circulair gebruik van niet of onderbenutte lignocellulose biomassa. Deze zogenaamde “stranded biomassa” kan zo toch een nuttige toepassing krijgen.
Ontwikkeling van biobased commodities
De handel in lignocellulose biomassa zal gaan groeien door de definitie van een beperkt aantal standaard 'biobased commodities' die alle soorten lignocellulose biomassa dekken (hout, gras, stro, bagasse, verwerkingsresiduen, enz.) en ook alle toepassingen zoals warmte, elektriciteit , brandstoffen, chemicaliën en materialen. Het is noodzakelijk dat alle partijen die betrokken zijn bij de productieketen (biomassaproducenten, machinebouwers, regelgevers, verzekeraars, bankiers, transport, eindgebruikers) werken aan het creëren van deze commodities die alle potentieel beschikbare en diverse lignocellulose-biomassabronnen wereldwijd kunnen verbinden met mondiale markten.
In 2018 lanceerde IEA Bioenergy Task 43 (biomassavoorziening) een initiatief om succesvolle voorbeelden van biomassalogistiek en distributiepunten voor bio-energie en de bio-economie te identificeren: bio-hubs. Voorbehandelingen en verdichting op deze bio-hubs maken het mogelijk om grondstofstromen van ruwe biomassa om te zetten in commodities met uniforme eigenschappen. Grondstoffen kunnen vervolgens worden verscheept voor verwerking op afstand op industriële schaal. Deze “commodifisering” vergemakkelijkt de toeleveringsketens van biomassa, zodat biomassa een steeds grotere rol kan spelen om geloofwaardige alternatieven te bieden voor geopolitiek gevoelige import van fossiele brandstoffen en zo onze energiezekerheid te verbeteren.
Dit rapport, uitgevoerd door Wageningen Food & Biobased Research, en financieel ondersteund door IEA Bioenergy Task 43, onderzoekt de vereisten en kandidaten voor op lignocellulose gebaseerde biomassaproducten.