Nieuws

Stormvogel-sterfhuis

article_published_on_label
19 augustus 2019

In mei 2016 werd op de Orkney eilanden een trieste ontdekking gedaan. In een verlaten huis werd een massagraf van Noordse Stormvogels gevonden. Een renovatie van het oude pand was 3 jaar eerder stopgezet. Ramen en deuren waren aangebracht, maar geen dak. In het huis schuifelden wat levende stormvogels rond op een massagraf van bijna 500 dode soortgenoten!

Vliegkunstenaars

Stormvogels zijn fantastische vliegers, maar slechte starters. Ze hebben een klifrand nodig om vanaf te kunnen vliegen of op zijn minst een vlak stuk grond of water waar ze tegen de wind in kunnen ‘hollen’ om net als een vliegtuig, voldoende ‘lift’ te krijgen om de lucht in te komen. Uit een kleine omsloten ruimte omgeven door 2 meter hoge muren kunnen ze nooit ontsnappen.

Een stel jongere stormvogels baltsend op een mogelijk toekomstige nestplaats op een klif.
Een stel jongere stormvogels baltsend op een mogelijk toekomstige nestplaats op een klif.

Hitsige pubers

Hoe kwamen die stormvogels dan in het huis? De meeste stormvogels gaan pas rond hun 10e levensjaar broeden, maar vele voorafgaande jaren zijn ze steeds intensiever op zoek naar een geschikte broedplaats en partner. Meestal gebeurt dat op steile kliffen, maar een enkele keer zoeken vogels ook broedplaatsen op of naast de stenen wallen van schuilplaatsen voor schapen. In dit ongelukkige geval zijn vermoedelijk enkele pubers op vrijersvoeten geland op de muur en zijn daarna de omsloten kamer ingegaan. Hun gekakel, of zichtbaarheid voor soortgenoten, zal steeds nieuwsgierigheid hebben opgewekt van nieuwe slachtoffers.

Ontbinding

De meeste kadavers waren in ernstige staat van ontbinding. Maar dankzij onze ervaring met strandslachtoffers kon toch nog van 84 vogels inwendig het geslacht en de leeftijd worden bepaald. Bij 48 vrouwtjes bleek uit de ontwikkeling van de eierstok en eileider dat ze wel meerdere jaren oud waren, maar nog nooit echt gebroed hadden. Bij mannetjes zijn onvolwassen stadia lastiger te onderscheiden, maar ook hier was zeker geen sprake van al broedende vogels.

Lokale vrijwilligers, hier Bryan Ribbands, hielpen bij het onderzoek aan de kadavers
Lokale vrijwilligers, hier Bryan Ribbands, hielpen bij het onderzoek aan de kadavers

Plastic

Uiteraard zijn de plastics in de magen onderzocht. Bij 117 kadavers was de maag nog intact. Zo’n 91% van de vogels had plastic in de maag, gemiddeld ruim 9 stukjes per vogel en met een gewicht van 0.085 gram. Dat ligt duidelijk onder het normale gemiddelde voor stormvogels van de Orkney eilanden. De verklaring daarvoor zoeken we in het feit dat hier gezonde vogels zonder enige vorm van voedsel opgesloten raakten en langzaam doodgehongerd zijn, mogelijk over meerdere weken tijd. In die tijd gaat het vermalen en afslijten van plastics in de maag gewoon door. De vogels die we in ons normale onderzoek bekijken, hebben langer door kunnen gaan met eten (dus ook ‘verse’ plastics) of zijn soms sneller overleden.  

Sommige slachtoffers hadden wel veel plastic in de maag: deze vogel 15 industriële pellets (linksonder) en vele gebruiksplastics (vellen, draden, schuim en fragmenten)
Sommige slachtoffers hadden wel veel plastic in de maag: deze vogel 15 industriële pellets (linksonder) en vele gebruiksplastics (vellen, draden, schuim en fragmenten)