Project

Behoud en bevordering van bestuivers

In verschillende landen is het beleid om bestuivers te bevorderen in zowel halfnatuurlijke biotopen als in het landbouwkundig gebied. Tot nog toe is onbekend hoe effectief deze maatregelen zijn en welke processen en mechanismen de effectiviteit ervan beïnvloeden.

Effectieve maatregelen om de achteruitgang tegen te gaan van wilde bestuivers enerzijds en bestuiving van landbouwgewassen anderzijds vereisen twee verschillende strategieen. Binnen Europa dient de bescherming van zeldzame en rode lijst soorten zich te richten op natuurreservaten en landbouwkundig marginale gebieden met hoge natuurwaarden. In deze laatstgenoemde categorie gebieden zijn agrarisch natuurbeheermaatregelen gericht op het instandhouden van traditionele landbouwpraktijken zeer effectief in het behoud van kwetsbare soorten wilde bestuivers. Strategieen gericht op het bevorderen van de bestuivingsdiensten die geleverd worden door wilde bestuivers dienen gericht te worden op meer intensief gebruikte landbouwgebieden. Hier wordt bestuiving door wilde soorten negatief beinvloed door de intensieve landbouwpraktijken en is dus vaker limiterend is voor de gewasopbrengst. In dit soort gebieden zijn maatregelen gericht op het verhogen van de voedselrijkdom (bloemenrijkdom) het meest effectief in het bevorderen van soorten die landbouwgewassen bestuiven. 

Publicaties