Reünie startjaar 1991, zaterdag 5 november 2016

Terugkomdag startjaar 1991

Niet alles is veranderd sinds de lichting 1991 in Wageningen studeerde. Tijdens de rondwandeling op de campus met reünisten reed een volgeladen bakfiets voorbij, het meisje hard op de trappers stampend. ‘Studenten verhuizen zo te zien nog steeds met een bakfiets!’

Ieder jaar nodigt de universiteit twee jaargangen oud-studenten uit voor een terugkomdag: de 25e- en 50e-jaars. Op 5 november waren studenten die in 1991 in Wageningen met hun studie startten welkom voor een reünie. Bijna tweehonderd oud-studenten kwamen naar Wageningen Campus. 

Grote lijnen
Willem-Albert Toose had voor de gelegenheid een oude rode blouse van Wageningen Universiteit aangetrokken, met nog een bosbouwers-t-shirt eronder. “Ik ben een verzamelaar”, lacht hij. “Ik heb ook nog mijn bosbouwstropdas, en die van Ceres. De blouse is een soort trofee, mooi voor een dag als vandaag.” Toose woont al jaren in Ghana, waar hij werkt als regiomanager West-Afrika voor Agro Eco-Louis Bolk Instituut. “Ik vond het interessant vandaag de rector te horen vertellen over de missie, visie en werkvelden van Wageningen. Ik heb ieder jaar een paar studenten uit Nederland voor een stage, waaronder regelmatig Wageningers, maar die kunnen me die grote lijnen nooit zo schetsen.”

Ook ontmoette Toose in ieder geval twee jaarclubgenoten. Marc van Wanroij (Levensmiddelentechnologie) is een van hen. Van Wanroij sprak ’s middags voor de zaal met alumni over zijn loopbaan, net als Arnold van Vliet (Biologie; werkzaam in Wageningen en drijvende kracht achter onder meer de Natuurkalender en de Teken-, Muggen- en Allergieradar) en Els van Grol (BWA doorstromer; lang werkzaam bij Rijkswaterstaat, nu Hoogheemraadschap Stichtse Rijnlanden). Na jaren voor voedingsbedrijven de wereld over te zijn gevlogen en fabrieken te hebben opgezet, richtte Van Wanroij in 2011 een eigen bedrijf op dat vegetarische kaas produceert met minder zout en minder verzadigd vet. “Wageningen staat voor mij gelijk aan het buitenland. Ik ben overal op de wereld Wageningers tegengekomen; op ambassades, bij bedrijven. Dezelfde achtergrond hebben opent trouwens deuren. Ook ik reageer anders als een Wageninger bij mij komt met een vraag.”

Proceshal
Startjaar 1991 studeerde in een tijd dat de Dreijen volop in gebruik was. Een flinke groep alumni kiest daarom ’s middags bewust voor de rondwandeling op de campus, met een student van nu als gids. Die krijgt genoeg vragen: Waar is nu de proceshal? Wat is er met het oude Zodiac gebeurd? Hoe heette de flatkroeg van Dijkgraaf ook al weer? Hoe druk is het daar nu op dinsdagavond? En wat kost een biertje nu op de kroeg? “Het is hier mooier dan op de Uithof”, zegt Lianne Kersbergen (Agrarische economie) spontaan.

Onder de reünisten zijn ook internationale studenten. Voor Zaina Maimu (Master Ecological agriculture, geboren en getogen in Tanzania) en Germana Foscale (MAKS, opgegroeid in Luxemburg) was de reünie een goed excuus elkaar weer eens op te zoeken. “We hebben altijd contact gehouden”, vertelt Maimu. De vrouwen leerden elkaar destijds kennen op college. Maimu: “We woonden allebei op de Haarweg – vanuit mijn kamer kon ik de hare zien liggen – en kookten vaak samen. Ik schat trouwens dat er in mijn tijd meer Afrikaanse studenten in Wageningen studeerden dan nu, als ik zo naar de cijfers keek die de rector presenteerde.” Maimu kwam na banen in Zambia en Tanzania een aantal jaar geleden terug naar Wageningen voor een aanstelling bij het CDI. Tegenwoordig is ze freelance consultant. “Wat ik nog steeds enorm waardeer aan mijn studie was de vrijheid om je studieprogramma in te vullen en de harde en zachte wetenschap te kunnen combineren. Ik kan daardoor met beide uit de voeten.” Foscale werkt na omzwervingen in Europa en een uitstapje naar China inmiddels al weer heel wat jaren op de Canarische eilanden als zelfstandig tolk en vertaler.

Het reünieprogramma werd afgesloten met een borrel en diner in Orion. Maar zeker niet iedereen ging daarna direct naar huis. Zoals enkele alumni die vrienden werden toen ze in het eerste jaar samen een vak volgden – al weten ze niet meer precies welk: “Wij gaan straks nog samen naar de kroeg.”