Blog geboortegebieden grijze zeehonden: In nevelen gehuld

We vertrekken op een uitzonderlijk grauwe dag vanuit de havenplaats Harlingen naar Griend. Het schip waarop we varen heet heel toepasselijk ‘Phoca’. Dat is de wetenschappelijke naam voor zeehond. Wanneer we Griend naderen, wordt het water te ondiep voor de Phoca en stappen we over in de rubberboot. De schippers Harm en Josephine brengen ons daarmee zo dicht mogelijk naar het eiland en wijzen ons welke kant we op moeten lopen.

Een andere planeet

Wanneer de rubberboot wegvaart, kijken we verbijsterd om ons heen. We staan tot onze knieën in het water en zien geen eiland en geen boot meer. Het is zo nevelig dat we geen herkenningspunten vinden om ons een idee te geven waar we zijn en welke kant we op moeten waden om Griend te bereiken. We wanen ons op een andere planeet! Met ons hele konvooi aan spullen maken we bakens om de route terug te vinden. Hans en Grietje in het groot. Na een kwartiertje ‘blind’ door het water lopen zetten we plots voet aan land. Griend is bereikt!

Zeehonden ‘in de mist’

Zonder over een zeehond te struikelen, bereiken we het huisje waar we de komende dagen zullen verblijven. Het onderkomen is bedoeld voor vogelwachters en onderzoekers die een tijdje op het eiland vertoeven. Griend is verder onbewoond. Naast zeehonden en vogels, is er geen levende ziel te bekennen. We gaan direct aan de slag want hoewel we waarschijnlijk geen goede foto’s kunnen maken, willen we toch graag zo snel mogelijk een beeld krijgen van het aantal zeehondenpups dat nu geboren is. » Bekijk de film van de hut waar de onderzoekers verblijven

Bijzondere ervaring

Algauw ontdekken we de eerste pups langs de randen van de duinen. Het gebied met het hoge gras kunnen we niet in. Vanwege het slechte zicht lopen we daar nu teveel kans op een ongewenste botsing met een in de begroeiing verstopte zeehond. Op de zandvlakte zien we de dieren eerder opdoemen. We treffen er ook een pasgeboren pup. Het jonge dier zit nog helemaal onder het bloed en de moeder ligt er nog naast te puffen. Een heel bijzondere ervaring! Zeker voor Anne-Marie. Zij werkt voor het ministerie van Economische Zaken en is de opdrachtgever van het project. Het is haar eerste bezoek aan de zeehondenkolonie.

Bulldozers

Het afgelopen najaar is er door Natuurmonumenten hard gewerkt op Griend. Het werd verstevigd en geschikter gemaakt voor bepaalde vogelsoorten. Met bulldozers is extra zand gestort. Hoewel we zelf goed kunnen zien dat de omgeving flink veranderd is, kunnen we nog niets zeggen over het effect op de zeehonden. De meeste lijken hun plek gelukkig wel gevonden te hebben, maar of het er net zo veel zullen zijn als voorgaande jaren moeten we de komende dagen nog zien.

Sterren

Wanneer we teruglopen naar het huisje begint het al te schemeren. En geloof het of niet, maar al snel zien we de maan door de wolken piepen. Het wordt helder! Hoewel we genieten van de prachtige sterrenhemel, hadden we dit weer ook graag overdag gehad. Want nu de nevel is opgetrokken zien we door het donker natuurlijk nog steeds geen zeehond voor ogen. Hopelijk blijft het zo helder de komende dagen en kunnen we morgen een beter beeld krijgen van het aantal zeehonden op Griend.

Groeten vanaf Griend,

Sophie Brasseur, Anne-Marie Svoboda (Min. EZ), Geert Aarts en Jessica Schop