Blog
Blog geboortegebieden grijze zeehonden: Ruige mannen
Op de derde dag van de telling op Griend zien de onderzoekers hoe een jong mannetje een beginnersfout maakt. Het is in de geboorteperiode niet alleen een zware tijd voor de zeehondenvrouwtjes, ook van de kerels wordt veel gevraagd. Voor het vierde jaar op rij bezoeken onderzoekers van Wageningen Marine Research de zeehondenkolonies op de Waddeneilandjes Griend en Richel. Elk jaar worden hier de pasgeboren jongen geteld en de volwassen dieren gefotografeerd. Zo kan onderzocht worden of de vrouwtjes steeds op dezelfde plek hun jong krijgen.
Flinke jongens
Op het eiland verblijven niet alleen moederzeehonden en pups. Er liggen ook een aantal ‘flinke jongens’. Deze mannetjes hebben zich een paar vrouwtjes toegeëigend die ze met flipper en tand verdedigen tegen indringers. Nadat de pups zijn gespeend, paren de vrouwtjes namelijk direct weer. En dan kun je als zeehondenman maar alvast in de buurt zijn! De sterkste kerels houden daarom een soort harem.
Foutje
Terwijl we in de zeehondenkolonie staan, komt er een jong mannetje uit zee onze kant op. Hij ‘bobbert’ naar twee vrouwtjes die onbeschermd lijken. Een kansloze actie! Het bijbehorende mannetje zit verstopt achter een duintje. Oeps, foutje. Snel maakt de beginneling rechtsomkeer, met zijn grotere concurrent in zijn kielzog.
Geen garantie
Zo blijkt maar weer dat de mannetjes hun harem geen moment uit het oog kunnen verliezen. Ze vinden de bescherming van hun vrouwtjes zo belangrijk, dat ze weken achter elkaar niets eten. Uit onderzoek in Schotland blijkt echter dat de leider van de harem niet altijd de vader is van de pups die zijn vrouwtjes het jaar daarop krijgen. Blijkbaar zien zij kans om toch stiekem met een ander mannetje te paren. Misschien doen ze dat onder water, uit het zicht van de grote kerels op land.
Littekens
We zien dat de grote jongen uit de duinen er al heel wat confrontaties op heeft zitten. Hij heeft flinke littekens in zijn nek. Het kan er bij een gevecht wild aan toegaan. Ook de vrouwtjes reageren meestal niet al te vriendelijk op opdringerige kerels. Wanneer ze nog een pup hebben, zullen ze fanatiek van zich af bijten. De zeehondenmannetjes zien er in deze periode daarom vaak behoorlijk gehavend uit.
Versterking uit de lucht
Rond laagwater komt een vliegtuigje over. Dat zijn onze collega’s Jenny Cremer, en piloot Aad Droog. Zij tellen vandaag de zeehonden in het hele Waddengebied vanuit de lucht. Onze tellingen op het eiland zelf gebruiken we om te controleren of we met deze vliegtuigtellingen geen pups over het hoofd zien op plekken waar veel begroeiing is.
Spannend
Het is belangrijk dat onze telling op land op dezelfde dag plaatsvindt als de vliegtuigtelling. Het bleef nog lang spannend of dat deze keer zou lukken. Het weer was de afgelopen dagen steeds te slecht om vanuit de lucht te kunnen tellen en morgen vertrekken wij alweer van het eiland. Gelukkig konden onze collega’s vanochtend opstijgen en is het ook dit jaar weer helemaal goed gekomen!
Tot volgend jaar,
Sophie Brasseur, Anne-Marie Svoboda (Min. EZ), Geert Aarts en Jessica Schop