In Memoriam: Dick van Houwelingen (1942 – 2021)

Iets meer dan een maand geleden ontving ik het bericht dat Dick van Houwelingen ziek was. Zo erg ziek, dat hij niet lang meer te leven had. Niet lang daarna kwam het trieste bericht dat Dick van Houwelingen op 16 februari 2021 was overleden.

Ik kan me de eerste keer niet herinneren dat ik Dick ontmoette. Bovendien wist ik ook niet meteen dat we meer gemeen hadden dan alleen de bijen. Het was waarschijnlijk op de Ambrosiushoeve, toen ik daar net begon in het bijenonderzoek en Dick als bestuurslid regelmatig over de vloer kwam. Later leerde ik Dick beter kennen door gezamenlijke afspraken in commissies en overleggen.

Dick mengde zicht als specialist op het gebied van bijengezondheid altijd in de discussie. Hij vertegenwoordigde de bijenhouders, en had oog voor wat het onderzoek voor bijenhouders kon betekenen. Dick was kritisch, maar met een zachte toon. Zeker niet op de achtergrond, maar beheerst en kalm wist hij wat hij bij kon dragen. Zijn woorden vormden vaak open vragen waar interesse uit sprak en bovendien het belang voor de bijenhouders naar voren kwam. Dat vond hij belangrijk en dat was en is het ook.

Gaandeweg de jaren maakten we tijdens de koffiepauzes ruimte voor vogel-, ten koste van bijenpraat. Dick vertelde me waar ik de Nachtzwaluw kon zien. Niet ver van waar hij woonde op de Zanding. De toon veranderde dan iets, waarbij de kalmte de verbale ruimte moest delen met passie. Hij vertelde ook over de Korhoen en het herintroductie-programma op de Veluwe. Het werd geen succes, maar zijn bijdrage, zoals ook aan de ABTB en ANI en later Imkers Nederland telde. Dicks bijdrage was bovenal aan heel imkerend Nederland. Dick wees me op de behoefte aan een betere aanpak van varroa bestrijding in combinatie met het imkeren op de heide en een avond werd georganiseerd waar het onderzoek en de sector samen tot een betere plan kwam.

Wie ik ook spreek over het overlijden Dick, er komt geen onvertogen woord en dat kan volgens mij ook niet. Hij had persoonlijke aandacht en belangstelling voor eenieder die het nodig had of gewoon gezellig vond. Dick is zo iemand waarvan je hoopt dat niemand hem ooit vergeet. Toch zeker niet in de bijenhouderij. Zijn bijdrage is terug te vinden in de hele sector en ook zeker in het onderzoek en dus denk ik ook niet dat we hem gaan vergeten. Ik althans zeker niet. Ik en anderen van bijen@wur koesteren de gedachte aan een buitengewoon aardige man en wat hij voor ons en de sector heeft betekent.