Symposium Bijengezondheid al over een week of vier! Niet vergeten u aan te melden!

Tjeerd Blacquière

Zoals al eerder aangekondigd houden we op zaterdag 19 maart al voor de vijfde keer het Bijen@wur Symposium Bijengezondheid. Een lustrum dus. Deze serie van symposia is onderdeel van het door het ministerie van EZ en de EU gesubsidieerde ‘Nationaal programma Honing’ 2014 – 2016 (NP 14-6.1 / NL 2013/f en BO-20-003-043) .
Toen we vier jaar geleden het eerste in de serie organiseerden waren we nog erg onder de indruk van de ‘Bijensterfte’, en ook de twee daarop volgende jaargangen waren allerlei factoren die onze bijen en hun gezondheid bedreigden onderwerp in het programma, hoewel er ook al aandacht was voor de Vitaliteit van bijen. Het is niet alleen maar kommer en kwel. Vorig jaar was juist die Weerbaarheid van Bijenvolken daarom het thema, bijen kunnen zelf heel veel. Dit jaar hebben we een hoofdthema gekozen, verwant aan dat van vorig jaar:

'Bijengezondheid, een samenspel van erfelijkheid en omgeving'

Weerbaarheid van bijen ligt verankerd in de genen (erfelijkheid) maar kan ook voor een deel bepaald worden door de omgeving. Geselecteerde (door de natuur of een selectieprogramma) eigenschappen ‘doen’ het soms heel goed op een bepaalde plek, maar veel minder op een andere. Onze gastspreker, Dr. Marina Meixner zal vertellen over een experiment op Europese schaal dat gezamenlijk werd uitgevoerd op veel locaties in Europa door een grote groep onderzoekers binnen Coloss: de gedachte dat wat van ver komt het lekkerst is wordt niet onderschreven door de resultaten uit deze proef. Over deze proeven van de de Coloss werkgroep heeft Kees van Heemert in een serie artikelen aandacht besteed in het blad Bijenhouden (3, 26; 5, 22; 6, 22; 7, 24; 7, 26).

Aalster Methode

Het lijkt erop dat de (erfelijke) eigenschappen van bijen in behoorlijke mate bepaald worden door de omgeving. Dat blijkt te gelden op Europese schaal (uit de proeven van Marina Meixner en collega’s), maar waarschijnlijk ook op veel regionaler of lokaler schaal. Wat dat betreft zou de in Nederland gangbare manier van imkeren waarbij met allerlei vormen van de ‘Aalster Methode’ overal eigen lokale variëteiten van onze honingbij in stand worden gehouden, wel eens een heel ideale manier kunnen zijn.    

Weerbaarheid

Dat bijen een grote weerbaarheid hebben, en dat bijen via selectie nog weerbaarder kunnen worden, neemt niet weg dat er nog steeds een verantwoordelijkheid ligt bij de imker om daar verstandig mee om te gaan. De combinatie van Varroa en een pesticide kan bijen te veel worden, de mogelijke binnenkomst van de kleine bijenkastkever is wéér een uitdaging erbij terwijl de resistentie tegen de varroamijt net op gang komt. Over al deze aspecten zullen we wat vertellen.

Met gezonde bijen kun je ook informatie verzamelen over de omgeving, zowel over het beschikbare voedsel (bijv. CSI pollen project, zie vorig jaar) als over verontreiniging van de omgeving. Sjef van der Steen zal een deel van zijn onderzoek van zijn proefschrift toelichten.

Kortom, vergeet niet u aan te melden voor dit Symposium.