Nieuws

Kirsten de Beurs benoemd tot hoogleraar Remote Sensing

article_published_on_label
7 juli 2022

De Raad van Bestuur van Wageningen University & Research heeft professor Kirsten de Beurs per 1 september 2022 benoemd tot hoogleraar en leerstoelhouder van de Remote Sensing-groep. Zij volgt professor Martin Herold op.

De Remote Sensing-leerstoel richt zich op de observatie van de aarde van bovenaf. Satellietgegevens of dronebeelden worden gebruikt om veranderingen in landgebruik te begrijpen en te onderzoeken. Een reeks van dergelijke beelden kan bijvoorbeeld laten zien hoe steden zich uitbreiden, of waar en met welke snelheid ontbossing vordert.

Professor de Beurs heeft de afgelopen 20 jaar in de Verenigde Staten van Amerika gewoond en gewerkt. Ze kijkt ernaar uit om haar expertise in te zetten voor het ontwikkelen van een geïntegreerd programma op het snijvlak van milieu, duurzaamheid en remote sensing. De Beurs: “Ik heb veel zin om terug te keren naar Wageningen. De leerstoelgroep is goed in balans, met expertise in alle aspecten van remote sensing. Ik werk voornamelijk met optische data; beelden die vergelijkbaar zijn met wat je zou zien als je van bovenaf op de aarde kijkt. Anderen werken met radargegevens, enzovoort. Die veelzijdigheid is een van de sterke punten van de groep.”

Antwoorden op grootschalige vraagstukken zoeken

Het onderzoek van professor de Beurs richt zich op de analyse van aardobservatiegegevens met betrekking tot land- en zoetwaterecosystemen. De Beurs: “Tijdreeksen van satellietbeelden kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om de seizoenen te volgen. Wanneer wordt de bodembedekking groen, wanneer wordt deze geel? Een analyse over langere periodes kan aantonen of er in een bepaald gebied toevallig droogte plaatsvindt, of dat de droogtepatronen aanzienlijk veranderen.”

Professor de Beurs heeft onder andere ervaring met het bouwen van programma's en het werken op het snijvlak van remote sensing en ecologische duurzaamheid. Het zoeken naar antwoorden op grootschalige vraagstukken zoals klimaatverandering, verlies van biodiversiteit en opkomende infectieziekten vereist een systeemgerichte aanpak. Maar het vergt ook grote hoeveelheden geospatiale data en slimme geospatiale innovaties. Grootschalige datasets worden steeds belangrijker bij milieuonderzoek, vooral om op te schalen van veldmetingen naar wereldwijde ecosystemen.

3D-model van een stad met onderliggend temperatuurmodel. Deze van satellietbeelden afkomstige data laten zien welke delen van de stad erg warm zijn (urban heat island, rood) en welke delen koeler zijn (blauw).
3D-model van een stad met onderliggend temperatuurmodel. Deze van satellietbeelden afkomstige data laten zien welke delen van de stad erg warm zijn (urban heat island, rood) en welke delen koeler zijn (blauw).

Loopbaan in de VS

Tijdens haar Master of Science in Agricultural System Science aan de Wageningen University raakte professor de Beurs geïnteresseerd in het bestuderen van de veranderingen in landbedekking en landgebruik met behulp van satellietbeelden. Na haar studie verhuisde ze naar de Verenigde Staten om haar kennis over remote sensing verder uit te breiden en een promotietraject in Natural Resource Sciences aan de University of Nebraska te volgen.

Daarna beklom ze de academische ladder tot aan de positie van hoogleraar, en werd ze in 2015 het eerste vrouwelijke en op één na jongste hoofd van de afdeling Geography and Environmental Sustainability aan de University of Oklahoma. Professor de Beurs heeft zich ingezet voor meer onderzoek en een grotere subsidieportefeuille binnen haar vakgroep. Als gevolg van een verbeterde faculteitsbegeleiding en slimme werving is het budget van de externe onderzoeksfinanciering bij de vakgroep bijna verdubbeld tijdens haar ambtstermijn als afdelingshoofd.