Nieuws

Naleving ‘Parijs’ brengt 5 keer minder mensen in klimaat-gevarenzone

Published on
25 mei 2023

Welk deel van de wereldbevolking dreigt door klimaatverandering in Sahara-hitte te moeten leven? Die vraag analyseerde hoogleraar Marten Scheffer (Aquatische Ecologie en Waterkwaliteitsbeheer) drie jaar geleden met een team van internationale onderzoekers. Dat veelbesproken onderzoek heeft onlangs een update gekregen. Nature Sustainability publiceert er deze week een artikel over.

Met de nieuwe analyse hopen de onderzoekers nieuwe, onorthodoxe vragen te stimuleren over de klimaatverandering en de klimaatkloof. ‘De kosten van klimaatverandering worden vaak uitgedrukt in monetaire termen. Maar economische kosten weerspiegelen nauwelijks het effect op het menselijk welzijn’, aldus Scheffer. ‘Onze bevindingen benadrukken de noodzaak van betere en strengere beleidsmaatregelen om de ongelijkheid in de effecten van klimaatverandering te beperken. Het artikel moet inspireren tot een ommekeer in het denken over wereldwijde klimaatinvesteringen’, benadrukt hij.

Door klimaatverandering komen er meer plekken op aarde waar inwoners worden blootgesteld aan gevaarlijke hitte, met een gemiddelde temperatuur van 29°C of hoger. Dergelijk hoge temperaturen worden in verband gebracht met onder meer verhoogde sterfte, verminderde gewasopbrengst, toegenomen conflicten en meer verspreiding van besmettelijke ziekten. Op dit moment woont ongeveer 1 procent van de wereldbevolking op zo’n gevaarlijk hete plaats, ofwel zo’n 60 miljoen mensen. Met elke 0,1°C extra opwarming boven het huidige niveau neemt dat aantal toe met 140 miljoen mensen, blijkt uit deze studie.

Klimaatakkoord Parijs

Bij ongewijzigd klimaatbeleid stevent de aarde af op een opwarming van zo’n 2,7°C. Als die trend doorzet, leven tegen het einde van deze eeuw rond de 2 miljard mensen op gevaarlijk hete plekken, becijferen de onderzoekers. Lukt het om de opwarming te beperken tot maximaal 1,5°C, zoals het akkoord van Parijs nastreeft, dan valt dat aantal met een factor vijf te verkleinen. ‘Doortastend klimaatbeleid heeft dus een enorm potentieel om de menselijke kosten en de onrechtvaardigheden als gevolg van de klimaatverandering te beperken’, concludeert het artikel.