Nieuws
Liesbeth Bakker benoemd tot buitengewoon hoogleraar Rewilding Ecology in Wageningen
De raad van bestuur heeft dr. Liesbeth Bakker benoemd tot buitengewoon hoogleraar Rewilding Ecology. Haar benoeming geldt vanaf 1 februari. De leerstoel en het onderzoek is mede mogelijk gemaakt door het NIOO-KNAW en Rewilding Europe. De buitengewone leerstoel maakt deel uit van de leerstoelgroep Wildlife Ecology and Conservation, onder leiding van Prof. Frank van Langevelde.
Prof. Bakker’s buitengewone leerstoel is de eerste Rewilding Ecology leerstoel in Europa. Voor Bakker betekent ‘rewilding ecology’ het onderzoeken van de resultaten van rewilding als een nieuwe manier om ecosystemen te herstellen. Daarnaast gaat het om het bestuderen van de onderliggende ecologische mechanismen die de resultaten kunnen verklaren.
Over Liesbeth Bakker
Liesbeth Bakker (1973) studeerde Biologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar ze in 1997 cum laude afstudeerde. Na haar Master opleiding verhuisde ze naar Wageningen, waar ze promoveerde bij prof. Frank Berendse en prof. Han Olff. Haar proefschrift behandelt de impact van grote en kleine grazers op de diversiteit van planten, de structuur van het landschap en de voedingsstoffenkringloop. Gedurende enkele jaren werkte zij als postdoc aan de universiteiten van Edmonton (Canada) en Nebraska (Verenigde Staten).
De hoeveelheid wilde dieren en de biodiversiteit lopen wereldwijd sterk terug. Daarom zijn herstelmaatregelen urgent en noodzakelijk.
Eenmaal terug in Nederland betrok ze een positie bij het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) om onderzoek te doen naar de interactie tussen planten en dieren onder water. Dit onderzoek werd deels gefinancierd uit een persoonlijke NWO-VENI beurs. Sinds 2015 is Liesbeth Bakker als Senior Wetenschapper werkzaam bij het departement Aquatische Ecologie aan het NIOO in Wageningen.
Ecosystemen herstellen
Dit onderzoeksveld is belangrijk, omdat de aantallen wilde dieren en de biodiversiteit wereldwijd sterk teruglopen, wat herstelmaatregelen urgent en noodzakelijk maakt. Bij rewilding staat het herstel van de rol van natuurlijke processen als drijfveren achter het functioneren van een ecosysteem centraal. Dit kan bijvoorbeeld door meer ruimte te laten voor de dynamiek van waterstanden, door de verbinding tussen land en water te verbeteren, of door ontbrekende grote grazers of predatoren terug te brengen in het ecosysteem. Rewilding kan zo bijdragen aan een verbeterde biodiversiteit en meer wilde dieren, alsmede aan natuurlijke oplossingen voor de gevolgen van klimaatverandering zoals het verminderen van de kans op overstromingen en bosbranden.
“We zien het inzetten van rewilding als aanpak toenemen en meer invloed krijgen binnen Europa, maar de wetenschap op dit gebied loopt achter. Door deze wetenschap te stimuleren kan de aanpak worden verbeterd, en andersom”, legt prof. Bakker uit.
Moerassen voor vissen en vogels
In haar onderzoek zal prof. Bakker de resultaten van rewilding, en de onderliggende ecologische mechanismen, bestuderen. Daarnaast zal zij zich richten op land-water verbindingen en de impact van wilde dieren op ecosystemen. Verwachte werkzaamheden omvatten studies naar het effect van het verbinden van land en water middels moerasgebieden op de habitat van vissen en vogels, en hoe grote grazers bijdragen aan biodiversiteit.
In haar rol van coördinator zal prof. Bakker leden van de wetenschappelijke gemeenschap binnen Europa die zich bezig houden met rewilding ecologie met elkaar verbinden. Hiermee zal zij een bijdrage leveren aan de wetenschappelijke rewilding agenda, en de studie van rewilding als een innovatieve en progressieve benadering tot natuurbescherming.
Als docent zal prof. Bakker zich vooral bezig houden met het begeleiden van masters studenten die stage lopen op het gebied van rewilding.