Een wetenschapper in je huiskamer

Lèneke Pfeiffer is coördinator van de Wetenschapswinkel en mede-initiatiefnemer. Pfeiffer: ,,De afstand tussen de universiteit en inwoners van Wageningen is letterlijk gegroeid in de afgelopen jaren. Het onderwijs is, in tegenstelling tot vroeger, steeds meer geconcentreerd op de campus. De Wageningers kunnen trots zijn op de universiteit, maar we zijn als instituut niet altijd even zichtbaar. Met ‘Maak kennis met de buren’ willen we op een laagdrempelige en toegankelijke manier een brug slaan tussen onszelf als universiteit en de inwoners van Wageningen.’’

Achttien huiskamers

Het publiek van het huiskamercollege ‘Vrouwen in oorlogstijd’ bestaat voornamelijk uit 30-plussers. Is dit initiatief niet voornamelijk een hogeropgeleidefeestje? Pfeiffer: ,,Iedereen is welkom, maar het is moeilijk om alle doelgroepen te bereiken. We hebben wel bewust gekozen voor een concept met zo laag mogelijke drempels. Thuis Wageningen heeft een grote rol gespeeld in de communicatie naar inwoners van allerlei niveau en pluimage. Zij hebben hun eigen bezoekers gevraagd om hun huis open te stellen voor de minicolleges. Hier zijn achttien huiskamers uit geselecteerd. De gastheren en -vrouwen hebben vervolgens in hun eigen wijk geflyerd, en zoveel mogelijk buurtgenoten uitgenodigd. Hebben we alle doelgroepen bereikt die we willen bereiken? Daar durf ik geen ja op te zeggen. Maar we hebben een mooi begin gemaakt.” 

Bij het minicollege ‘Vrouwen in oorlogstijd’ kiest Gemma van der Haar voor een powerpoint presentatie met enkel foto’s. Ze toont een zwart/wit afbeelding van een vrouwenvoetbalteam. ,,Tijdens de Tweede Wereldoorlog lag het voetbal stil, omdat de mannen andere dingen te doen hadden dan sporten. Het vrouwenvoetbal bloeide hierdoor op. Er keken heel veel mensen naar. Maar na de oorlog was het direct weer gedaan met deze ontwikkeling. De ruimte die voor vrouwen in oorlogstijd ontstaat, wordt vaak direct daarna weer ingeperkt.”

Casual

Wat opvalt is dat de wetenschappers zelf casual gekleed zijn. Pfeiffer: ,,Het is de bedoeling dat zij het voor elkaar krijgen om op een aantrekkelijke manier over hun kennisgebied te praten. De docenten hebben daar elk hun eigen manier voor. De ene wetenschapper gebruikt een grote moderne tv, terwijl voor de ander een flip-over volstaat. Omdat we natuurlijk op locatie werken, moeten we het doen met de middelen die daar beschikbaar zijn.”

Bij het minicollege ‘Gezond eten, wat is dat?’ moeten de gasten hun schoenen uitdoen. ‘Geen zorgen, we hebben vloerverwarming’ luidt een briefje op de voordeur. De huiskamer zit vol, op tafel staan chocola en mandarijnen. Ellen Kampman neemt de bezoekers mee in de wereld van voeding. ,,1 op de 5 mensen overlijdt door ongezond eten. Op de afdeling ‘Humane Voeding en Gezondheid’ doen we onderzoek naar wat goed is voor een mens, en wat niet. Maar wij zijn niet de enigen die daar iets over zeggen. Er verschijnen heel erg veel boeken over voeding, met de meest uiteenlopende diëten. Neem Rens Kroes. Zij meent dat klei eten gezond is. En zo zijn er talloze mensen van allerlei achtergronden die een mening hebben over wat we moeten eten.”

Rood vlees

Veel rood vlees eten blijkt uit den boze, terwijl ongezouten noten juist aan worden geraden. Na afloop van het college ontstaat er een levendige discussie over suiker en zoetstoffen. Is suiker nu vergif, of niet? ,,Nee”, zegt Kampman. ,,Het is een fabel dat je er verslaafd aan kunt raken. Maar de caloriewaarde is wel erg hoog. Je moet er dus zeker mee oppassen.” 

Tot slot test Kampman hoe gezond de deelnemers zelf eten. Ze noemt een aantal richtlijnen van gezonde voeding, zoals twee tot drie porties zuivel per dag en één keer per week vis op het menu. Geen van de bezoekers slaagt voor de test. Te veel alcohol of te weinig fruit, niemand haalt de norm. ,,Wie is er nu eigenlijk verantwoordelijk voor wat er in de supermarkt ligt, de overheid of de industrie?” vraagt een bezoeker. Het antwoord ligt in het midden.

Pfeiffer: ,,Deze editie van de huiskamercolleges houdt verband met het 100-jarig bestaan van de universiteit. Of er een tweede editie komt hangt af van het succes van deze dag. Dus wie weet. Uiteindelijk blijft het toch belangrijk om de wereld van de wetenschap en de inwoner van Wageningen samen te brengen.”

Bron: www.gelderlander.nl

Lees meer op Gelderlander.nl