Nieuws

Klimaatverandering en menselijk ingrijpen veroorzaken opdroging Urmia-meer

article_published_on_label
10 november 2016

Het Urmia-meer in Iran, ooit het op één na grootste zoutmeer ter wereld, droogt al geruime tijd langzaam op. In de laatste decennia is de oppervlakte afgenomen met zo’n 80 procent. De oorzaak van deze afname is een combinatie van wateronttrekking voor irrigatie en klimaatverandering, zo blijkt uit onderzoek van onder andere Somayeh Shadkam en Fulco Ludwig van Wageningen University & Research, dat vandaag gepubliceerd is in het Journal of Great Lakes Research.

Het Urmia-meer, dat door de Unesco is beschermd en ooit meer 464.000 hectare groot was, is de grootste binnenlandse watermassa in Iran. Het is een van de grootste zoute meren ter wereld en vormt een belangrijk habitat voor vogels en onderwaterleven, waaronder unieke schaaldieren. De uitdroging van het meer is al tientallen jaren aan de gang, onder andere als gevolg van een hoge verdamping en een verminderende aanvoer van water vanwege de bouw van vele dammen in de rivieren die het meer voeden. Voor het eerst nu is er wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de relatie tussen de uitdroging, het waterbeheer en de klimaatverandering.

Oorzaken verdroging

Uit eerder onderzoek van Shadkam en collega’s bleek dat de toekomstige klimaatverandering het moelijker zal maken om het meer in zijn oorspronkelijke staat terug te brengen. Uit scenario-studies leidde zij af dat de problemen in de toekomst alleen maar groter zullen worden. In een nieuwe studie is het onderzoek naar recente klimaatverandering voor het eerst gecombineerd met onderzoek naar het waterverbruik, met behulp van gegevens die in de periode 1960-2010 zijn verzameld. Tijdens de afgelopen 50 jaar verminderde de instroom van water in het meer met 48 procent. Somayeh Shadkam en Fulco Ludwig berekenden dat deze afname voor 60 procent het gevolg is van klimaatverandering, zoals verandering in neerslag en temperatuur, en dat de resterende 40 procent werd veroorzaakt door onttrekking van rivierwater voor irrigatie van de naastgelegen gronden. “Om het meer te redden moet niet alleen lokaal het waterbeheer worden verbeterd, maar ook in internationaal verband de klimaatverandering worden aangepakt,” zegt projectleider Somayeh Shadkam, die als promovendus werkt bij Wageningen University en het International Institute for Applied Systems Analysis (IIASA).

Menselijk handelen

Tot op heden werd de oorzaak van de uitdroging van het meer vooral toegeschreven aan menselijk handelen in en rondom het meer. De nieuwe studie laat duidelijk zien dat klimaatverandering eveneens een grote rol speelt. “Dat betekent dat het terugdringen van het watergebruik alleen beslist niet voldoende is om het meer te redden,” zegt Fulco Ludwig. “Je moet ook de klimaatverandering terugdringen. Klimaatverandering heeft niet alleen hier maar overal ter wereld een grote invloed op de waterbeschikbaarheid. Het zijn studies als deze die het maatschappelijke probleem op een wetenschappelijke manier duidelijk maken, waardoor beleidsmakers gefundeerde beslissingen kunnen nemen met betrekking tot duurzame watervoorziening nu en in de toekomst.”

Download

‘Impacts of climate change and water resources development on the declining inflow into Iran’s Urmia Lake’ voor ‘Impacts of climate change and water resources development on the declining inflow into Iran’s Urmia Lake’, door Somayeh Shadkam, Fulco Ludwig, Pieter van Oel, Çağla Kirmit en Pavel Kabat.