Nieuws
Gestandaardiseerde methode voor bepalen referentiewaarden Vogel- en Habitatrichtlijn
De Vogel- en Habitatrichtlijnen zijn gericht op de instandhouding van diverse dier- en plantensoorten en habitattypen in Europa. Om de staat van instandhouding van deze soorten en habitattypen te kunnen beoordelen, zijn er referentiewaarden nodig die bepalen wanneer de gunstige staat bereikt is. Wageningen Environmental Research (WENR) heeft nu een gestandaardiseerde methode ontwikkeld waarmee deze referentiewaarden bepaald kunnen worden.
De Habitatrichtlijn vraagt om specifieke referentiewaarden, terwijl de Vogelrichtlijn vereist dat de populaties van alle vogelsoorten op een niveau gehouden of gebracht moeten worden dat voldoet aan de ecologische, wetenschappelijke en culturele eisen. Tot nu toe werden gunstige referentiewaarden door de verschillende EU-lidstaten op verschillende manieren bepaald. In 2016 heeft de Europese Commissie DG Environment aan Wageningen Environmental Research en enkele partners een servicecontract gegund om een gestandaardiseerde methode te ontwikkelen voor het bepalen van referentiewaarden door EU-lidstaten voor soorten en habitattypen voor beide richtlijnen.
Technisch Rapport
Deze studie heeft geleid tot een Technisch Rapport en een Rapport met Voorbeelden, waarin het bepalen van referentiewaarden voor verschillende soorten en habitattypen is uitgewerkt. Daaronder vallen walvissen, dolfijnen, wolf, lynx, zeearend, zalm, groenknolorchis, alpiene en mediterrane bostypen, half-natuurlijke graslanden en duinen.