Leónie Bentsink benoemd tot persoonlijk hoogleraar

Leónie Bentsink (1973) raakte tijdens haar promotieonderzoek bij de leerstoel Erfelijkheidsleer geïnteresseerd in de manier waarop zaden ontkiemen. Ze vindt het fascinerend dat een plant in de vorm van een zaad ongunstige omgevingsomstandigheden kan overleven en in staat is de ontkieming zo te reguleren dat de nieuwe zaailing kan uitgroeien tot een volwassen plant.

Tijdens haar promotieonderzoek (1998-2002) zocht Leónie vooral naar genen die kiemrust reguleren. Voor dit onderzoek heeft ze gebruikgemaakt van genetische variatie die aanwezig is in de zandraket (Arabidopsis thaliana). Dit heeft onder andere geleid tot de identificatie van Delay of Germination 1 (DOG1), een gen dat in het vakgebied bekend staat als het sleutelgen voor de regulatie van kiemrust. Haar promotieonderzoek wakkerde de nieuwsgierigheid naar de andere DOG-genen aan, wat leidde tot de honorering van een eerste persoonlijke beurs (NWO-Veni) in 2005.

Met deze beurs nam zij afscheid van de Leerstoelgroep Erfelijkheidsleer om het onderzoek voort te zetten aan Universiteit Utrecht in de groep Moleculaire Plantenfysiologie van prof. Sjef Smeekens. In Utrecht is vervolgens de basis gelegd voor haar groep.

Terug naar Wageningen

De honorering van haar NWO-Vidi beurs in 2013 bracht Leónie Bentsink terug naar Wageningen met een aanstelling als universitair hoofddocent bij de leerstoelgroep Plantenfysiologie. Haar onderzoek is nog steeds gericht op de regulatie van kieming, waarbij de laatste jaren de focus ligt op de vertaling van ‘boodschapper’- RNA’s naar eiwitten. Deze ‘boodschapper’-RNA’s blijken in zaden vele malen stabieler te zijn dan in vele andere systemen. Hoe dit mogelijk is wordt onderzocht met de NWO-Vici beurs die in 2019 haar werd toegekend.

Als persoonlijk hoogleraar bij de leerstoelgroep Plantenfysiologie werkt Leónie Bentsink verder aan haar onderzoek aan de kieming van zaden. Dit thema is essentieel voor Nederland, dat een belangrijke wereldspeler is in de productie van hoogkwalitatieve groentezaden. Om de kwaliteit van dit zaad, ook in een veranderend klimaat, te kunnen blijven garanderen, is fundamenteel onderzoek naar de eigenschappen onmisbaar.

Naast het genereren van kennis focust de hoogleraar ook op het opleiden van jonge onderzoekers. Zij ontwikkelt cursussen voor het MSc-programma en begeleidt promovendi die in de toekomst dit onderzoek kunnen voortzetten.