Nieuws
Wim de Vries benoemd tot persoonlijk hoogleraar
De raad van bestuur van Wageningen University & Research heeft prof.dr.ir. Wim de Vries benoemd tot persoonlijk hoogleraar. De benoeming geldt per 1 november 2017 en geschiedt op basis van zijn bijzondere kwaliteiten in onderzoek en onderwijs.
Wim de Vries was al buitengewoon hoogleraar aan de leerstoelgroep Milieusysteemanalyse met de leeropdracht ‘Integrale modellering van effecten van stikstof op natuur en milieu op regionale schaal’. Ook deze persoonlijke leerstoel is ondergebracht bij die leerstoelgroep die onder leiding staat van prof. Rik Leemans.
Wim de Vries (1959) studeerde Bodemscheikunde en –natuurkunde en promoveerde cum laude in 1994 aan Wageningen University & Research op een proefschrift getiteld 'Soil response to acid deposition at different regional scales'.
Tijdens zijn studie deed Wim de Vries onderzoek naar effecten van landgebruiksveranderingen op het zoutgehalte van een drinkwaterreservoir bij het South Australian Department of Agriculture in Adelaide (Australië). Na de afronding in 1983 werd hij wetenschappelijk onderzoeker bodemkwaliteit bij voorlopers van Alterra, nu Wageningen Environmental Research.
Hij verrichtte onderzoek naar effecten van de toevoer van zure depositie, stikstof, fosfaat en zware metalen op de accumulatie en uitspoeling van aluminium, basen, nutriënten en metalen in de bodem. Dit onderzoek werd uitgevoerd middels laboratoriumstudies, grootschalige veldstudies en de ontwikkeling, validatie en toepassing van bodemmodellen op lokale, regionale, nationale en Europese schaal. Het onderzoek richtte zich onder andere op het van kritische belastingen van zuur, stikstof, fosfaat en zware metalen op terrestrische ecosystemen in verband met effecten op de kwaliteit van lucht, bodem en water.
Integrale analyse effecten overbemesting
Vanaf 2000 verbreedde Wim de Vries het onderzoeksveld naar een integrale analyse van de effecten van overbemesting op de lucht-, bodem- en waterkwaliteit, waaronder de emissies van ammoniak, broeikasgassen en fijn stof en de accumulatie en uitspoeling van koolstof, stikstof, fosfaat, basen en zware metalen op verschillende schaalniveaus.
Sinds zijn aanstelling als buitengewoon hoogleraar in 2010 is zijn onderzoek georganiseerd rond de gevolgen van veranderingen in nutriëntengebruik in de landbouw, luchtkwaliteit en klimaat op ecosysteemdiensten. Dit betreft de productiviteit en koolstofopslag van terrestrische ecosystemen, de uitstoot van broeikasgassen, de diversiteit van plantensoorten en de bodem- en waterkwaliteit.
Verlies van stikstof
Wim de Vries begeleidt acht promovendi, waarvan drie in China. Dit betreft onderzoek naar de grootschalige verliezen van stikstof naar lucht, in de vorm van ammoniak en lachgas, en naar water, en de benodigde toename in stikstofefficiëntie om die verliezen te beperken tot milieukundig acceptabele waarden.
Daarnaast begeleidt hij onderzoek naar de effecten van luchtkwaliteit, met name stikstofdepositie en klimaatverandering op koolstofvastlegging door bossen op mondiale schaal en tenslotte de ontwikkeling van adviessystemen voor een duurzaam landbouwkundig en bosbouwkundig management in relatie tot bodemkwaliteit.