Nieuws
In 2021 minder otters doodgereden
Sinds de herintroductie van de otter in Nederland in 2002 wordt de populatie in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit jaarlijks gemonitord. Ook afgelopen jaar is door Wageningen Environmental Research onderzoek gedaan naar de genetische vitaliteit van de populatie en de rol van het verkeer bij de sterfte van otters. Het aantal doodvondsten lag in 2021 voor het eerst lager dan het jaar ervoor, waarschijnlijk door een lagere verkeersdruk door coronamaatregelen.
Otterpopulatie levensvatbaar
De otterpopulatie heeft zich de afgelopen twintig jaar succesvol in Nederland uitgebreid en wordt inmiddels als levensvatbaar beschouwd. Het jaarlijkse monitoringsprogramma is daarom afgeslankt. De nadruk ligt nu op monitoring van risico’s in relatie tot de hoge verkeersmortaliteit en een mogelijke afname van de genetische variatie als gevolg van inteelt.
Aantal verkeersslachtoffers afgenomen
De afgelopen jaren verongelukte jaarlijks naar schatting 30% van de populatie door aanrijdingen in het verkeer. In 2021 was de verkeersmortaliteit lager dan in 2020, maar is met 117 verkeersslachtoffers nog steeds hoog. De afname van het jaarlijks aantal doodgereden otters in 2021 is waarschijnlijk te verklaren door de coronamaatregelen. Vooral de avondklok in het voorjaar en de lockdown in de laatste maanden van 2021 zorgden voor minder doodvondsten.
De meeste verkeersslachtoffers vielen, net als de afgelopen jaren, in de provincie Friesland, gevolgd door de provincies Drenthe en Overijssel. Dit zijn de gebieden waar de meeste otters voorkomen. Door de verkeersknelpunten te registreren kunnen maatregelen genomen worden om het aantal verkeersslachtoffers te verminderen. Ook kan zo verspreiding naar geschikte en nog niet bezette leefgebieden gestimuleerd worden.
Genetische variatie redelijk stabiel
Van zoveel mogelijk verkeersslachtoffers is een weefselmonster genomen voor genetische analyse. Aan de hand hiervan kan een goed beeld worden gekregen van de genetische variatie in de populatie. De conclusie is dat de totale genetische variatie binnen de Nederlandse otterpopulatie redelijk stabiel is. Wel is uitwisseling met otterpopulaties in Duitsland en Vlaanderen van belang voor het behoud van de genetische variatie op langere termijn.