Verantwoordelijke en transparante instellingen

Twee deels gerelateerde interdisciplinaire proefprojecten, geleid door dr. Sylvia Karlsson-Vinkhuyzen van de Public Administration and Policy Group van Wageningen University & Research (WUR) ondersteunen dit doel. Beide projecten richten zich op de rol van inheemse bevolkingsgroepen om de verantwoordelijkheid van publieke instellingen ten aanzien van aan biodiversiteit gerelateerde internationale verplichtingen, waaronder duurzameontwikkelingsdoelstelling 14 (leven onder water) en duurzameontwikkelingsdoelstelling 15 (leven op land) te versterken door gebruik te maken van eigen opgedane kennis.

Bij één project, Make Visible, zijn twaalf partners betrokken van alle wetenschappelijke werkgroepen op de universiteit. In het project wordt gewerkt aan het inventariseren en verfijnen van methoden voor de ontwikkeling van indicatoren in samenwerking met inheemse bevolkingsgroepen die ervoor zorgen dat hun kennis en wereldbeeld ook zichtbaar worden voor wetenschappers en beleidsmakers. De daaruit voortkomende inzichten in methoden en concrete indicatoren zullen worden gebruikt bij de ontwikkeling van een nieuwe generatie scenario’s en modellen van de toekomst van de relatie tussen mens en natuur ten behoeve van het Intergouvernementeel Platform inzake biodiversiteit en ecosysteemdiensten (IPBES). Inheemse zienswijzen zijn tot nu toe nadrukkelijk afwezig in de indicatoren die de overheden gebruiken voor de follow-up van biodiversiteitsdoelstellingen en in de scenario’s en modellen die de wetenschappelijke gemeenschap heeft voortgebracht.

Bij het tweede project zijn drie leerstoelen van het Centre for Sustainability Governance van de Universiteit Wageningen betrokken. Het project richt zich op het politieke onderhandelingsproces inzake het eerstvolgende strategische plan voor de periode 2021-2030 van het Verdrag inzake biologische diversiteit (CBD). Inheemse en lokale kennis had ongekende invloed op de recente, vaak gepubliceerde wereldwijde beoordeling van IPBES ten behoeve van het Verdrag inzake biologische diversiteit. Onze vraag is: Wat gebeurt er met de Inheemse en lokale kennis als die op het gebied van de CBD-politiek komt en hoe gebruiken Inheemse bevolkingsgroepen hun eigen kennis en wereldbeelden om overheden verantwoordelijk te houden voor hun (gebrek aan) acties in dat proces?