Nieuws
Zeeijs belangrijk voor Antarctisch krill
Het belang van zeeijs als habitat van krill is in het verleden sterk onderschat. De sterke binding van krill aan zeeijs vormt een directe aanwijzing voor de grote gevoeligheid van het Antarctisch ecosysteem voor veranderingen in het zeeijs als gevolg van klimaatsverandering.
Dit zijn de belangrijkste conclusies uit het Antarctisch onderzoek dat IMARES uitvoert als Wettelijke Onderzoekstaak voor het Ministerie van EL&I.
Antarctisch krill lijkt wat op een garnaal. Dit nietige maar talrijke beestje speelt een sleutelrol in het Antarctisch ecosysteem, want direct of indirect heeft krill een aandeel in vrijwel iedere voedselketen in het Zuidpoolgebied. Tegelijkertijd groeit echter de visserij op krill, dus wordt het steeds belangrijker de factoren te begrijpen die het wel en wee van krill bepalen.
IMARES onderzoekt het belang van zeeijs voor de Antarctische voedselketens met het speciaal hiervoor ontwikkelde net genaamd ‘Surface and Under-Ice Trawl (SUIT)’. Resultaten van drie seizoenen onderzoek in het Antarctisch zeeijs, zijn nu gepubliceerd in het artikel "The association of Antarctic krill Euphausia superba with the under-ice habitat”
Dat zeeijs van belang zou kunnen zijn voor krill vanwege de aanwezigheid van ijsalgen en andere micro-organismen was op zich wel bekend. Maar wetenschappelijke bemonstering van de onderkant van het zeeijs was altijd een probleem. Door de inzet van SUIT, konden onderzoekers van IMARES en internationale partners zulke bemonstering onder zeeijs nu wèl uitvoeren. De resultaten vormen het eerste goede bewijs van de verspreiding van Antarctisch krill direct onder het ijs. Krill bleek zowel in zomer als winter tot het ijs aangetrokken, vooral de jonge en onvolwassen leeftijdsgroepen.
De vangsten van het oppervlakte SUIT konden worden vergeleken met die van dieper vissende netten die traditioneel worden gebruikt om de omvang van de krillbestanden te schatten. Aangetoond werd dat een groot deel van krill zich direct ophoudt bij het zeeijs en in traditionele bestandsschattingen over het hoofd wordt gezien.