Ergste twee weken van mijn buitenlandse ervaring.

Ik heb twee tentamens gehad. Eentje daarvan was een mondeling tentamen en de andere schriftelijk. Ten eerste, I ben nog steeds geen fan van mondelinge tentamens en daarom was ik natuurlijk weer verschrikkelijk nerveus. Ten tweede, ik had nog geen schriftelijk tentamen meegemaakt op deze universiteit dus dat kon weer compleet anders zijn dat ik gewend ben.

Deze twee weken heb ik helemaal doorgebracht in de bibliotheek, elke dag van negen tot vijf of zes. Ik weet dat sommige mensen nog veel langer kunnen doorwerken, maar voor mij vond ik dit al heel wat. Gelukkig had ik mijn vakken samen met een andere Nederlander die ook van Wageningen komt. We kunnen dus mooi samen studeren. Dus samenvattingen vergelijken en oefenen voor het mondelinge tentamen. Ik heb ongeveer anderhalve week geleerd voor het mondelinge tentamen en dan nog anderhalve dag voor het schriftelijke tentamen. Dit laat ook wel een beetje zien hoe nerveus ik kan worden voor het mondelinge tentamen. Gelukkig gaat dit tentamen wel altijd snel en ik heb het gehaald. Voor het schriftelijke examen had ik een tijd van drie uur om het te maken, normaal dus. Ik ben normaal gesproken altijd iemand die snel klaar is bij tentamens, maar hier is het dus echt als ze zeggen een drie uur durend tentamen, kost het je ook drie uur. Natuurlijk was het ook erg leuk dat toen ik binnenkwam bij het tentamen, alles werd uitgelegd in het Deens. Gelukkig kreeg ik een papiertje waar alles in het Engels op was uitgelegd, dit maakte het een stuk makkelijker.

Natuurlijk heb ik hier al eerder een tentamen week gehad, dus wat maakte dit nou precies de ergste twee weken. Well ten eerste, moest ik al gedag zeggen tegen een boel vrienden die ik gemaakt heb tijdens deze periode. Het is best verdrietig om doei te zeggen tegen iedereen en wetende dat jij ook snel weg gaat. Ten tweede, ik werkte samen met een Nederlander voor de tentamens. Dit had natuurlijk een heleboel voordelen, maar ook nadelen. We hebben namelijk een heleboel over thuis gepraat en over vrienden van thuis. Dit maakt je een beetje sip, maar ook enthousiast om weer thuis te zijn. Dus er waren een heleboel gemengde gevoelens, enthousiast en verdrietig, en daarbovenop een heleboel zenuwen. Maar ik heb het overleefd en nu kan ik lekker genieten van mijn laatste weekje in Kopenhagen.