Jag heter Renée och jag bor I Lund
Tijdens de eerste twee weken van mijn verblijf in Zweden, heb ik een introductie cursus speciaal voor buitenlandse studenten gevolgd om wat meer te leren over de Zweedse taal. Iedere ochtend kregen we drie uur lang les van Anders Agebjörn, een stereotype Zweed met blond haar, blauwe ogen, een retro seventies bril en een gitaar! We leerden de basis kennis, zoals het alfabet of de dagen van de week, via verschillende liedjes. Hij leerde ons zelfs een liedje dat alleen maar uit cijfers bestond (dat nog best wel goed klonk ook!). Na die twee weken eindigden we de cursus met een examen voor 3 ECTS, waarvan ik zeker ben dat alle Nederlandse en Duitse studenten met gemak gehaald hebben. Nu volg ik een vervolg vak in Zweeds naast mijn normale vakken. Het is een extra vak dat twee dagen in de week ’s avonds gegeven wordt.
De manier van lesgeven hier is heel informeel en persoonlijk! Elke docent eist dat je hem of haar bij de voornaam noemt (het hoofd van de biologie afdeling maakte het gelijk duidelijk in haar eerste mailtje, dat alhoewel ze Christina heet, iedereen haar gewoon ‘Tina’ moet noemen). Sommige faculteiten organiseerden zelfs kleine ‘fika’s’ als ontmoeting van de nieuwe internationale studenten. Dit was het geval bij de Medische faculteit, waarvan ik een uitnodiging kreeg voor een ‘informele ontmoeting met het personeel’. Dit bleek een hele informele soort van high tea te zijn met de docenten. In het begin is het wel even wennen (vooral voor sommige andere internationale studenten), maar het geeft wel een heel welkom gevoel. Ook worden de vakken voor groepen niet groter dan ongeveer 40 studenten gegeven. Alle colleges worden in normale klaslokalen gegeven, met een docent die bereid is zijn college stil te leggen als een van de studenten naar het toilet moet. ‘Just raise your hand’ zei mijn Australische docent in zijn eerste college.
Ook tijdens praktische lab-werk is er veel persoonlijk aandacht. De practica groepen zijn klein (voor mijn vak maar 4 studenten per practicum) en de experimenten zijn best uitdagend. In het vak dat ik nu volg, Neurobiologie, heb ik al practica gehad met kikkers, insecten en zelfs bijen! Voor de laatste moesten we zelf in een kooi met bijen stappen, gewapend in een imkerspak, om het gedrag van de bijen te observeren.