Kwaliteit van alternatieve CO2-bronnen

Met de ambitie en transitie naar een fossielvrije glastuinbouw komt de productie van CO₂ uit fossiele brandstoffen op eigen bedrijf steeds zwaarder onder druk te staan. Bovendien wordt door de energietransitie de energie- en CO₂-vraag ontkoppeld. Hierdoor is het zaak om, naast efficiënte inzet, in de nabije toekomst te werken aan alternatieve CO₂-bronnen. De nieuwe bronnen – anders dan CO₂ uit WKK of ketel op het eigen bedrijf – verschillen sterk van oorsprong. Denk aan puntafvang bij de proces- of maakindustrie, puntafvang van zeevaart, inzet van (rest)afval of biomassa, ‘Direct Air Capture’ uit de atmosfeer en het strippen uit (zee)water. Ook de processen lopen sterk uiteen; verbranding, vergassing, vergisting, adsorptie.
De opkomst van deze CO₂-mogelijkheden brengt een belangrijke vraag met zich mee: “hoe zit het met de kwaliteit en veiligheid?”. Er ligt al een kennisbasis om deze vraag te beantwoorden vanuit onderzoek naar rookgassen uit WKK, ketel en andere industriële bronnen. Verscheidene projecten hebben bijgedragen aan het vaststellen van schadelijk gassen, waaronder O₃, NO, NO₂, SO₂ en C₂H₄. Gezien de diversiteit aan nieuwe ontwikkelingen is het van groot belang om duidelijke eisen op te stellen waaraan CO₂ voor de glastuinbouw moet voldoen. Daarnaast is een methodiek noodzakelijk om ervoor te zorgen dat nieuwe CO₂-bronnen veilig kunnen worden toegepast in de glastuinbouw.