Naar een structurele en efficiente monitoring van wilde dieren (ziektes) in Nederland

Hoogpathogene vogelgriep was tot voor kort een seizoensgebonden probleem dat vooral impact had op de pluimveehouderij. Inmiddels is het virus vrijwel jaarrond aanwezig, heeft daarmee een zeer grote impact op de pluimveehouderij, maar heeft ook een grote impact gehad op verschillende wilde vogelsoorten (denk aan de grote stern). Gebleken is dat dit virus naast vogels ook verschillende (wilde) zoogdiersoorten kan besmetten, dit wordt in toenemende mate gezien. Het virus kan daarbij muteren naar een variant die mogelijk breder van dier naar dier overgedragen kan worden en eventueel ook naar de mens. Het is belangrijk om zicht te houden op die mutaties en dus op vogelgriep in wilde dieren. Het deskundigenberaad zoönose heeft de minister geadviseerd om vroegtijdige monitoring op vogelgriep onder wilde dieren uit te voeren. Verder geeft het Nationale actieplan versterken zoönosenbeleid aan dat monitoring en signalering de basis zijn van het zoönosenbeleid en dat gerichte, systematische monitoring plaats moet vinden in verschillende wilde en gehouden diersoorten en vectoren.

Op dit moment lopen er veel losse projecten en initiatieven op het gebied van monitoring van wilde dieren en van dierziektes in wilde dieren die een bedreiging kunnen worden voor dier- en volksgezondheid. Het voorstel betreft het bij elkaar brengen van deze losse projecten en uitvoerende partijen om tot betere samenhang te komen en de eerste stap te zetten naar een adequate, efficiënte en structurele monitoring van wilde dieren (ziektes) in Nederland. Om dit doel te bereiken is een betere samenwerking tussen Nederlandse partners onderling en tussen Europese partners nodig. Hiermee kan Nederland bijdragen aan een Europees netwerk van monitoring van wilde dieren en van hun ziektes, en aan Europese monitoringsprojecten. Dit in het bijzonder in het kader van de “terrestial wildlife health” netwerk actie in het EU partnerschap diergezondheid en dierenwelzijn.