Afrikaanse varkenspest (AVP)

Diagnostiek Afrikaanse varkenspest

Bij zieke dieren kan het virus worden aangetroffen in onder andere bloed, tonsillen, lymfeknopen, milt en lever. In bloed komen ook al snel antilichamen voor. Om de diagnose definitief te stellen zijn altijd laboratoriumtesten noodzakelijk.

Binnen Wageningen Bioveterinary Research gebruiken we de onderstaande testen. Via 'tarieven voor diagnostiek bij varkens' kunt u informatie vinden over de beschikbare testen, doorlooptijden en kosten.

PCR-test

Met de PCR wordt gezocht naar genetisch materiaal van het Afrikaanse varkenspestvirus. Dit is een heel gevoelige test waarmee heel weinig virusdeeltjes al kunnen worden aangetoond. Het is ook een snelle test die in enkele uren uitsluitsel kan geven of een varken geïnfecteerd is met AVP of niet.

Deze test is gevalideerd en geaccrediteerd voor bloed (EDTA- en heparinebloed), milt en tonsillen. Deze test geeft geen informatie of het virus nog infectieus (besmettelijk) is of niet.

Wat voor andere materialen kunnen we testen en hoe doen we dat?

WBVR kan veel soorten materialen testen, bijvoorbeeld grondstoffen, additieven, voermengsels of mengvoeders. Aangezien deze matrices niet gevalideerd zijn, kan de test echter niet onder ISO 17025 accreditatie worden uitgevoerd. Indien accreditatie voor u niet van belang is, kunt u de standaard PCR aanvragen. Voor meer zekerheid bieden wij een AVP-spike test aan (AVP08), als alternatief voor de validatie. Deze test is ook niet geaccrediteerd, maar bevat een extra kwaliteitscontrole op basis waarvan de geschiktheid van de matrix (het te testen materiaal) kan worden beoordeeld. Daarvoor wordt het betreffende monster in duplo getest, waarbij één van de duplo’s wordt gespiket met een bekende hoeveelheid AVP-virus (het virus wordt dan toegevoegd aan het monster). Uit het resultaat van deze duplo is af te leiden of de matrix mogelijk remmend werkt in de PCR-test. In dat geval kunt u een uitslag “monster ongeschikt voor dit onderzoek (MOB)” ontvangen.

Wat betekenen de resultaten?

Positief

Een positief testresultaat is betrouwbaar en geeft aan dat er virus in het onderzochte monster zit. Hierbij kan het om infectieus virus gaan, maar het is ook mogelijk dat het geïnactiveerd, dus niet meer infectieus virus betreft. Dat onderscheid is met PCR niet te maken.

Negatief

Een negatief testresultaat is lastiger te interpreteren. Het door u ingezonden monster is meestal slechts een steekproef van een veel grotere hoeveelheid materiaal. Bovendien wordt slechts een deel van wat u heeft ingezonden daadwerkelijk getest. Voor het deel dat getest wordt, is een negatief testresultaat betrouwbaar. Het biedt echter geen garanties dat de gehele batch waaruit het monster komt, ook vrij is van virus. Dat hangt mede af van de omvang van de batch, het aantal geteste monsters hieruit en de homogeniteit van eventueel aanwezig virus in de batch.

Wat gebeurt er bij een positief resultaat?

WBVR heeft een meldingsplicht aan de NVWA van alle positieve testuitslagen voor Afrikaanse varkenspest. Ook in het geval van een positief voedermonster of andere matrix zullen wij dit moeten melden. Het is daarom verstandig vooraf te overleggen met de NVWA en/of importerende/exporterende landen over het voornemen om deze monsters te testen op AVP, en over mogelijke consequenties van (positieve) uitslagen.

Virusisolatie (VI) uit organen of bloed

Ook met deze test wordt het Afrikaanse varkenspest-virus aangetoond. Het aanwezige virus in bloed of organen moet zich eerst nog vermeerderen op cellen voordat het aangetoond kan worden met een kleurmethode. Het duurt dan ook minimaal vijf dagen voordat er een uitslag is van een virusisolatie. Deze test wordt gebruikt voor bevestiging van een eerste positieve PCR en om virus in handen te krijgen voor nadere typering en onderzoek.

ELISA en IPMA op bloed

Deze testen tonen de antistoffen aan die door het varken worden geproduceerd. Deze antistoffen kunnen vaak al iets meer dan een week na de infectie worden aangetoond. De ELISA is een snelle test waarin veel monsters tegelijk onderzocht kunnen worden. Een negatieve uitslag is binnen een of twee dagen bekend. Echter, een positieve uitslag in de ELISA moet gevolgd worden door een tweede test, de IPMA, om de uitslag van de ELISA te bevestigen. Deze test is wat bewerkelijker dan de ELISA, maar kan ook binnen 1-2 dagen worden uitgevoerd.