Nieuws
Veterinaire diagnostiek rode draad in 120 jaar WBVR
Wageningen Bioveterinary Research (WBVR) neemt een centrale positie in bij de diagnostiek van dierziekten in Nederland. In de 120 jaar sinds de oprichting bouwde het onderzoeksinstituut brede kennis van de veterinaire diagnostiek op. WBVR beschikt over ruim 300 diagnostische testen voor het aantonen van dierziekten, en is het Nationale Referentie Laboratorium (NRL) voor vele meldingsplichtige dierziekten.
De eerste voorloper van het instituut in Lelystad was de Rijksseruminrichting (RSI) in Rotterdam, opgericht in 1904. RSI deed destijds onderzoek naar varkensziekten, tuberculose en de bestrijding van vlekziekte. In 1929 werd het Staats Veeartsenijkundig Onderzoeksinstituut (SVOI) opgericht in Amsterdam. Dit instituut richtte zich destijds specifiek op onderzoek naar mond-en-klauwzeer (MKZ). Eind jaren 50 fuseerden de beide onderzoeksinstituten tot het Centraal Diergeneeskundig Instituut (CDI). “Vanaf dat moment stond niet meer één bepaalde ziekte centraal, maar werd de aandacht verlegd naar breed georiënteerd fundamenteel en toepassingsgericht veterinair onderzoek”, vertelt Jeanet van der Goot, hoofd van de afdeling Diagnostiek & Crisisorganisatie bij Wageningen Bioveterinary Research (het voormalige CDI, tegenwoordig WBVR en onderdeel van Wageningen University & Research). Onderdeel van de werkzaamheden werd ook het ontwikkelen van vaccins en diagnostische testen. “Alles gericht op het bestrijden en voorkomen van dierziekten.”
Verhuizing
Om het werk met (besmettelijke) dierziekten optimaal te faciliteren, verhuisde het MKZ-onderzoek begin jaren 70 naar Lelystad. In de nieuwe Flevopolder werden gebouwen gerealiseerd waarin met levend virus kon worden gewerkt: de High Containment Unit (HCU). Deze unieke faciliteiten bewijzen ook vandaag nog altijd hun waarde. “Dankzij de HCU kunnen we onderzoek doen aan verschillende besmettelijke ziekten en diagnostische testen ontwerpen of optimaliseren”, aldus Van der Goot. De HCU biedt de mogelijkheid onderzoek te doen tot veterinair Biosafety Level 4 (vBSL4) en humaan Biosafety Level 3 (hBSL3).
Vaccinontwikkeling
De afdeling diagnostiek van het CDI (tegenwoordig WBVR) was van grote betekenis voor het ontdekken van pathogenen, maar ook voor het vinden van methoden om ziekten te bestrijden. Een belangrijke stap in de geschiedenis van het instituut was onder andere de ontwikkeling van een markervaccin en de definiëren van het Differentiating Infected from Vaccinated Animals (DIVA)-principe voor vaccins met bijbehorende diagnostiek. Een werkwijze die vandaag de dag van grote betekenis is bij het ontwikkelen en testen van vaccins tegen vogelgriep (Aviaire influenza).
Testen
WBVR biedt tegenwoordig meer dan 300 diagnostische diergeneeskundige testen aan als commerciële dienst voor een grote diversiteit aan diersoorten, variërend van landbouwhuisdieren en vissen tot huisdieren en wilde fauna. “Daarnaast zetten we onze expertise ook in voor het ontwikkelen en optimaliseren van testen, zodat we onze diagnostiek kunnen versterken en tevens de diverse onderzoeksprojecten kunnen faciliteren.”
Ontwikkeling
“Onze medewerkers zijn experts in het ontwikkelen en valideren van veterinaire testen. Dit is een gezamenlijke inspanning van een multidisciplinair team van experts op het gebied van bacteriologie, virologie, immunologie, moleculaire biologie en veterinaire epidemiologie. Door deze disciplines te combineren met state-of-the-art technieken wordt de ontwikkeling van specifieke en gevoelige diagnostiek voor verschillende toepassingen mogelijk gemaakt”, aldus business unit manager Annemarie Rebel.
Missie
WBVR richt zich vanuit de eigen missie – een wereld waarin dier en mens gezond samen leven – op het verwerven van zoveel mogelijk kennis over pathogenen, de ziekteontwikkeling en -bestrijding als ook op preventie en gezondheid. Naast focus op diagnostiek stoelt WBVR het onderzoek op de thema’s ‘Weerbare dierhouderij’, ‘One Health’ en ‘Hoogtechnologische diermodellen – inclusief 3V’s’.