Improving food systems in less-favoured rural areas of East-Africa

Binnen het KB thema “Voedsel- en waterzekerheid” richt het project ‘Verbetering van voedselsystemen in minder bedeelde plattelandsgebieden van Oost-Afrika’ zich op de transitie van voedselsystemen in plattelandsgebieden van Oost Afrika. Het project draagt bij aan SDG2 omdat wijdverspreide honger en ondervoeding belangrijke barrières zijn voor de ontwikkeling van plattelandsgebieden in Oost-Afrika. In deze gebieden worden kwetsbare bevolkingsgroepen het meest getroffen door wereldwijde veranderingsprocessen — zoals klimaatsverandering, toenemende verstedelijking, uitputting van zoetwaterbronnen, verlies van biodiversiteit, en landdegradatie— en waar het bereiken van voedsel-en waterzekerheid een prioriteit vormen in het verbeteren van lokaal levensonderhoud.

Gezien de complexiteit van de problematiek in plattelandsgebieden van Oost-Afrika staat een voedselsysteembenadering centraal binnen dit project. Een analytische raamwerk zal worden ontwikkeld om voedselsystemen te kunnen beschrijven, begrijpen en te verbeteren rekening houdend met verschillende schalen en schaalniveaus. De hoofddoelstelling van het project is om transitiepaden voor minder bedeelde plattelandsgebieden in Oost-Afrika te identificeren die bijdragen aan duurzame voedselsystemen op de middellange termijn (2030–2050). In het project worden bestaande modellen en tools gelinkt en geïntegreerd voor het begrijpen en verbeteren van duurzame voedselsystemen. Voor een aantal casussen worden contextuele agro-ecologische en sociaal-economische verschillen gekarakteriseerd die van belang zijn voor het verbeteren van lokale voedselsystemen. Op basis van deze analyses worden locatie-specifieke strategieën geïdentificeerd zoals nieuwe bedrijfs- en bestuursmodellen; opties voor duurzaam gebruik van natuurlijke en menselijke hulpbronnen; en nieuwe productiemiddelen, technologieën, productiemethoden en diensten. Het beoordelen van de mogelijke gevolgen, synergiën en trade-offs van zulke strategieën voor verbeterde voedselzekerheid, levensonderhoud en inkomen, en de benutting van hulpbronnen (land, water en nutriënten) vormen een belangrijke uitkomst van het ontwikkelde raamwerk.