Project

Natuurlijke weerbaarheid tegen echte meeldauw

Plantweerbaarheid vormt een belangrijk onderdeel van duurzame gewasbescherming. De verdere ontwikkeling en toepassing van duurzame gewasbescherming is cruciaal gezien de resistentie van plagen en ziekten tegen chemische gewasbeschermingsmiddelen en de nieuwe EU-regelgeving welke verschillende pesticiden in de ban doet. Daarnaast wil de sector de afhankelijkheid en de milieulast ten aanzien van gewasbeschermingsmiddelen duidelijk verlagen.

In dit project wordt de natuurlijke weerbaarheid tegen echte meeldauw, een economisch belangrijk ziekteprobleem in de glastuinbouw, onderzocht. Laten wij van de natuur leren en onderzoeken welke morfologische en/of chemische kenmerken achter de natuurlijke weerbaarheid zitten om deze vervolgens voor duurzame gewasbescherming tegen meeldauw in te zetten. Als modelgewas dient roos, maar de kennis kan vertaald worden naar andere gewassen met vergelijkbare meeldauwproblemen.

Natuurlijke variatie

De natuurlijke variatie in meeldauw weerbaarheid tussen rassen en verschillende plantleeftijden wordt geïnventariseerd. Vervolgens wordt naar de morfologische en chemische kenmerken die betrokken zijn bij weerbaarheid tegen meeldauw gekeken. Chemische weerbaarheidsstoffen zullen gemeten worden met de eco-metabolomics aanpak welke tot nu toe succesvol is toegepast in het identificeren van inhoudsstoffen gerelateerd aan weerbaarheid tegen trips. Obligaat biotrofe schimmels, zoals echte meeldauw, zijn voor hun overleving afhankelijk van de cel-inhoudsstoffen van hun levende waardplanten. Daarom is deze groep schimmels uiterst geschikt voor de eco-metabolomics aanpak.

Toepassing

Als de achterliggende kenmerken van de weerbaarheid bekend zijn kunnen deze op verschillende manieren in de gewasbescherming toegepast worden: gerichte sturing van omgevingsfactoren zoals lichtkwantiteit en kwaliteit, voeding en inzet van elicitoren kunnen de weerbaarheid tegen meeldauw in vatbare planten induceren door verhoging van de gevonden betrokken kenmerken. Chemische kenmerken betrokken bij de weerbaarheid tegen meeldauw kunnen als basis dienen voor het meten van plant weerbaarheid. Ook kan de kennis van plantweerbaarheidsstoffen gebruikt worden voor het ontwikkelen van groene gewasbeschermingsmiddelen. Dit samen leidt tot een duurzame geïntegreerde aanpak van meeldauw en reductie van door meeldauw veroorzaakte verliezen. De bereikte resultaten kunnen vervolgens sectorbreed toegepast worden op andere gewassen en biotrofe schimmels. Kennis en sturing van weerbaarheidskenmerken leidt tot een duurzame beheersing van plantenziekten in de gesloten teelten en versterkt de voortrekkersrol van de Nederlandse tuinbouw. Daarnaast biedt het nieuwe economische kansen voor bedrijvigheden in ontwikkeling van weerbaarheidsmerkers en ontwikkeling van groene gewasbeschermingsmiddelen.

Publicaties