S (Siamak) Farshidi

S (Siamak) Farshidi

Universitair docent

Siamak Farshidi is universitair docent in de Information Technology-groep aan Wageningen University & Research. Zijn onderzoek richt zich op geautomatiseerde besluitvorming in software-engineering, met bijzondere aandacht voor de integratie van Generatieve AI in softwareontwikkelingsprocessen. Zijn werk past besluitvormingstheorieën toe om software-engineering te optimaliseren en te innoveren.

Het primaire onderzoeksthema van Siamak is AI-Driven Research Software Engineering (AI-RSE), waarin de integratie van kunstmatige intelligentie in het ontwerp, de ontwikkeling en het onderhoud van onderzoeksoftware wordt onderzocht. Dit thema legt de nadruk op het creëren van robuuste, herbruikbare tools die in lijn zijn met de FAIR-principes (Findable, Accessible, Interoperable en Reusable). Deze principes zorgen voor een systematische organisatie, toegankelijkheid en herbruikbaarheid van onderzoeksresultaten. Milieuverantwoordelijkheid speelt hierbij een belangrijke rol, met inspanningen om AI-gestuurde tools te ontwikkelen die hulpbronnen optimaal benutten en de duurzaamheid van onderzoeksoftware waarborgen.

Binnen het AI-RSE-thema richt Siamak’s werk zich op technische schuld in softwareontwerp, met een focus op het verbeteren van de herbruikbaarheid en levensduur van software. De ontwikkeling van aanpasbare raamwerken zorgt ervoor dat onderzoeksoftware bruikbaar en relevant blijft in veranderende onderzoeksomgevingen. AI-versterkte systemen worden ingezet ter ondersteuning van datagestuurde besluitvorming, waardoor de precisie en efficiëntie van kennisbeheer worden verbeterd. Door te voldoen aan de FAIR-principes zorgt het AI-RSE-thema ervoor dat software en data toegankelijk, interoperabel en herbruikbaar blijven, wat een naadloze integratie over diverse onderzoeksdomeinen bevordert. Meer informatie over dit onderzoeksthema en de ontwikkelde beslissingsmodellen is te vinden op ai-rse.nl.

Siamak behaalde zijn doctoraat in de informatica aan de Universiteit Utrecht in 2020. Tussen 2020 en 2024 werkte hij als postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam en de Universiteit Utrecht. Tijdens deze periode droeg hij bij aan belangrijke projecten, zoals de ontwikkeling van digitale tweelingecosystemen voor het ecologisch domein binnen het LTER-LIFE-project en het creëren van een kennisbeheersysteem voor milieugerelateerd onderzoek via de projecten ENVRI-HUB Next en ENVRI-FAIR.