Duurzaam ecosysteembeheer en -gebruik door mariene gemeenschappen in twee voorbeeldregio’s

Schaal mismatches tussen mariene ecosystemen en hun bestuurssystemen hebben steeds meer invloed op het management van mariene hulpbronnen op kleine eilanden. Spanning bestaat tussen lokale en globale dimensies in het ecosysteem en in de gemeenschap van gebruikers en beheerders van deze hulpbronnen, maar ook tussen de economische ontwikkeling van maritieme activiteiten en natuurbehoud van mariene ecosystemen.

Om deze schaal mismatches aan te pakken, wordt het concept 'mariene gemeenschap' geïntroduceerd. Dit is een sociopolitieke gemeenschap georganiseerd rond maritieme activiteiten en hun impact op het ecosysteem. Om duurzaam beheer van mariene hulpbronnen mogelijk te maken, moeten bestuurssystemen zich voortdurend aanpassen aan veranderingen in het ecosysteem. Dit onderzoek zal onderzoeken en vergelijken hoe mariene gemeenschappen rond offshore olie-en gasopslag en cruisetoerisme omgaan met die schaal verschillen in het beheer van mariene hulpbronnen in twee voorbeeld regio.

Voor elke voorbeeld regio zijn twee eilanden geselecteerd als representatieve mariene systemen: Spitsbergen (cruisetoerisme) en Melkøya (gasopslag) vertegenwoordigen de open oceaan van de Noordpool, terwijl Sint Eustatius (olieopslag) en Bonaire (cruisetoerisme) het kwetsbare tropische ecosysteem van het Caribisch gebied karakteriseren. Deze vier casussen maken een vergelijkende analyse mogelijk tussen verschillende maritieme activiteiten binnen dezelfde regio, van dezelfde maritieme activiteit in verschillende regio's en tussen verschillende maritieme activiteiten voor verschillende regio's.

Dit project is onderdeel van TripleP@sea.