Studentenverhaal
Paul Speijer studente Paulina Aboupoka Aboyadana
Ik kom uit het arme noorden van Ghana. Veel kinderen stoppen er door geldgebrek vroegtijdig met school. Mijn vader stierf toen ik twaalf was. Ik was na junior-high ook een drop-out geworden als mijn moeder niet bijna alle gierst die ze had geoogst had verkocht en elders extra was gaan werken om toch genoeg te eten te hebben. Geld voor mijn tas, sandalen en uniform verdiende ik die zomer zelf bij elkaar.
Na mijn afstuderen wil ik daarom graag verder met gierstveredeling en mogelijk in de toekomst promotieonderzoek doen. En ik wil mensen interesseren voor de landbouw. Dat werk heeft nu weinig aanzien. Maar mensen vergeten dat er zonder landbouw geen leven is.
Ik wilde iets met diergeneeskunde doen, zoals mijn oom. Maar die studie was te lang, dus werd het een bachelor agrotechnologie (2009-2013). Mijn jaar dienstplicht kon ik vervullen bij een maisveredelingsinstituut, waar ik vervolgens kon blijven. Toen er een nieuwe plantenziekte uitbrak die zeker arme boeren ruïneerde, werd ik echt nieuwsgierig naar plantenveredeling en zocht ik een master.
Wageningen liet me toe, maar Nuffic wees mijn beursaanvraag af. Mijn droom spatte uiteen. Het Anne van den Ban Fonds betekende een keerpunt in mijn leven. Met heel mijn hart ben ik dankbaar voor deze kans. En als je het leven van een vrouw weet te veranderen, doet zij dat op haar beurt van een ander. Zo heeft een van mijn zussen me mijn eerste jaar op de universiteit gesteund, voordat ik een beurs kreeg. Zelf help ik de kleindochter van een vrouw die mij vroeger heeft geholpen en inmiddels is overleden.
Door de colleges over klimaatverandering ben ik me gaan realiseren dat mijn regio te maken gaat krijgen met hittestress en watertekorten. Mais redt het dan niet meer. Vooral verbeterde sorghum en gierst zal de voedselzekerheid van de mensen in mijn regio verbeteren.
Na mijn afstuderen wil ik daarom graag verder met gierstveredeling en mogelijk in de toekomst promotieonderzoek doen. En ik wil mensen interesseren voor de landbouw. Dat werk heeft nu weinig aanzien. Maar mensen vergeten dat er zonder landbouw geen leven is.