Toekomst voor de iep
Door de problemen met iepziekte leek het er in de 20e eeuw op dat de iep uit Nederland ging verdwijnen. Inmiddels is het tij gekeerd en zijn er resistente nieuwe rassen ontwikkeld. Informatie over de gebruikswaarde en de achtergronden van die resistente iepen is te vinden op deze pagina.
Belang van de iep
De iep was aan het begin van de 20e eeuw de belangrijkste laanboomsoort in Nederland. Door de problemen met iepziekte nam het gebruik van de iep met name aan het eind van de 20e eeuw steeds verder af. De iep is echter een ideale laan- en straatboom die in grote delen van Nederland niet gemist kan worden zo bleek uit een in 2006 gepubliceerde studie.
Resistente rassen
Al vroeg in de 20e eeuw is er in Nederland en later ook elders onderzoek gestart naar de ontwikkeling van resistente iepenrassen. Dit veredelingsonderzoek leverde in de loop van de eeuw een groot aantal nieuwe rassen op. Door onbekendheid en gebrek aan vertrouwen bij de beheerders werden die echter (te) weinig gebruikt en leek de iep als straatboom langzaam uit Nederland te verdwijnen. Een nieuwe in 2012 gepubliceerde studie waarin de nieuwe rassen werden getest op hun gevoeligheid voor iepziekte liet zien dat er inmiddels voldoende resistente rassen zijn om de iep als straat- en landschapsboom in Nederland te behouden. Kennis omtrent de gebruikswaarde van deze nieuwe rassen ontbrak echter nog grotendeels.
Gebruikswaarde nieuwe rassen
Vanaf 2008 is daarom in samenwerking met 9 gemeenten in de praktijk onderzoek gedaan naar de gebruikseigenschappen van 20 resistente iepenrassen. In proefbeplantingen in de betreffende gemeenten is de groei en ontwikkeling van de bomen gedurende een periode van 5 tot soms meer dan 10 jaar gevolgd. Daaruit blijkt dat de iep nog steeds een prima te gebruiken boom is. Door de verschillende vormen en groei eigenschappen is een deel van de rassen geschikt als straatboom en andere rassen meer voor parken of buitengebied.
De resultaten zijn vastgelegd in een serie fact-sheets waarin het karakter en de groei en gebruikseigenschappen van de 20 cultivars worden beschreven.
