Het verhaal van Morgan Obura

‘Ik ben al jaren geïnteresseerd in voeding in relatie tot gezondheid. Daarom wilde ik medicijnen gaan studeren. Toen ik niet werd aangenomen, ben ik de bachelor voedingswetenschappen gaan studeren, dat kwam het meest in de buurt. Voor mijn master wilde ik graag naar Wageningen.

Toen moest ik alleen nog een beurs zien te krijgen. Ik kon niet op mijn ouders terugvallen. Mijn moeder is al jaren dood, en mijn vader gaat van baan naar baan. Hij heeft al heel hard moeten werken om mijn kostschool te kunnen betalen. Om mijn bachelorstudie te kunnen betalen heb ik geld moeten lenen. Verder heb ik geld bijverdiend als student-assistent en door andere studenten te helpen.

In Wageningen specialiseer ik me in epidemiologie en volksgezondheid. Bij mijn eerste college ooit over epidemiologie, hier in Wageningen, was ik verkocht. Ik had nog nooit van cohortstudies gehoord, longitudinale studies waarin mensen zeg vijftig jaar gevolgd worden en die honderden publicaties opleveren.

Ik vraag me ook of waarom we in Kenia dit soort onderzoek niet doen. Kanker begint steeds meer voor te komen bij ons, vooral borst- en prostaatkanker. We moeten weten hoe dat komt. Nu wordt er vanuit gegaan dat dit te maken heeft met veranderende voedselvoorkeuren. Maar je kunt uitkomsten van studies in Europa en de VS niet een op een vertalen naar Kenia, omdat de populaties op veel punten verschillen. Bovendien kan er sprake zijn van omgevingseffecten, zoals blootstelling aan arsenicum, of van genetische invloeden. In de toekomst wil ik zelf een cohortstudie opzetten, en bijdragen aan een betere volksgezondheid.’