Blog
Blog 0: Nieuwe geulen, nieuwe fuiken, door Joep de Leeuw
Dit seizoen breiden we ons fuikenonderzoek op Marker Wadden uit naar de geulen tussen de eilanden. Deze geulen zijn 1 à 2 meter diep en 100 tot 150 meter breed – aanzienlijk breder dan de 10 tot 20 meter brede geulen op het bezoekerseiland. Voor dit nieuwe gebied hebben we twee grotere fuiken ontworpen: ze zijn 1 meter hoog en uitgerust met lange ‘vangarmen’ van 12 meter.
Om in april goed van start te kunnen gaan, testen we deze nieuwe fuiken van 19 tot en met 21 maart. Zo kunnen we geschikte locaties bepalen en nagaan of er nog kleine aanpassingen nodig zijn. Voor de nieuwe studenten komt dit net te vroeg, maar voor mijn collega Annemijn is het een mooie kans om het bureauwerk even achter zich te laten. Nu we toch op de eilanden zijn, plaatsen we ook de iets kleinere fuiken op de vertrouwde locaties van vorig jaar.
Snoeken op standje voorjaar
Dat blijkt een uitstekende keuze: we treffen een paar warme, bijna windstille dagen. Precies het moment waarop de snoeken beginnen te paaien! Via de geulen trekken ze de eilanden op, naar ondieptes waar de watertemperatuur snel stijgt en de eitjes zich snel ontwikkelen. Alles is erop gericht om de jonge snoekjes een vliegende start te geven, zodat ze straks de concurrentie aankunnen met andere jonge vis.
Terugkeer van Gijs – en van de stekelbaars
Ook Gijs is dit jaar weer van de partij – ditmaal niet meer als student (zie de studentenblogs van 2024), maar als AIO van de Radboud Universiteit bij Casper van Leeuwen, met wie we al jaren samenwerken. Onze fascinatie voor stekelbaarsjes komt goed van pas, want dit is ook hét seizoen voor deze visjes. Althans, voor de driedoornige stekelbaarsjes die net een lange tocht vanuit zee hebben afgelegd om hier te paaien. In de kleine, van open water afgesloten plasjes vinden we ook stekelbaarsjes die daar het hele jaar als het ware ‘opgesloten’ zitten. Ze zijn kleiner, hebben een meer bruinachtige kleur en dragen een strakker getekend tijgerpakje dan hun soortgenoten uit zee. Er zijn nog veel meer uiterlijke en ecologische verschillen tussen deze twee groepen, waar we dit jaar beter inzicht in hopen te krijgen.
Driedoornige stekelbaarsjes: links vissen die een jaar lang opgesloten zaten in een geïsoleerd plasje; rechts soortgenoten die een jaar op zee doorbrachten en een lange reis terug hebben gemaakt (Credits: Joep de Leeuw)