Gecombineerde aanpak levert de beste resultaten voor behoud genetische diversiteit vogelsoorten

Een gecombineerde aanpak, waarbij zowel sperma als primordiale geslachtscellen worden opgeslagen in de genenbank, is de meest veelbelovende strategie om vogelsoorten en hun genetische diversiteit voor de toekomst te behouden. Dat is de conclusie van een recent rapport van CGN-onderzoeker Berenice Bernal Juárez.

Tot op heden richt het genenbankprogramma van CGN zich voornamelijk op op het invriezen van sperma. Dat is praktisch en kostenefficiënt; sperma is relatief eenvoudig af te nemen, goed op te slaan en in te zetten bij fokprogramma’s. Echter, deze methode heeft ook beperkingen. Bevroren sperma levert bij kippenrassen soms lagere en wisselende vruchtbaarheidscijfers op, waardoor het lastig kan zijn om middels deze methode een ras volledig te herstellen.

Aanvullende strategieën voor het behoud van genetische diversiteit

Berenice onderzocht twee aanvullende strategieën die mogelijk een waardevolle aanvulling kunnen zijn op het huidige genenbankprogramma van CGN. De eerste strategie betrof het opslaan van zogenoemde primordiale geslachtscellen (PGCs). PCGs zijn aanwezig in een vroeg stadium van het embryo en ontwikkelen zich later tot de geslachtscellen van volwassen vogels. De tweede strategie betrof het opslaan van vrouwelijke geslachtsklieren. Uit deze geslachtsklieren kunnen meer dan 10.000 gonadale kiemcellen (GGCs) worden geoogst, véél maar dan de 50-150 PCGs die uit de vroege embryo’s kunnen worden gehaald.

Vrouwelijk én mannelijk genetisch materiaal

Door PCGs en/of GGCs op te slaan kan niet alleen het mannelijke, maar ook het vrouwelijke erfelijke materiaal worden bewaard. Daarmee wordt het mogelijk om het volledige genetische pakket van een vogelsoort veilig te stellen. Echter, implementatie van deze aanvullende methoden brengt ook kosten met zich mee. Niet alleen voor extra opslag van het genetische materiaal, maar ook omdat uitvoering van deze methodes meer tijd en gespecialiseerde mankracht kosten dan de methode waarbij alleen sperma wordt gebruikt. Daar staat tegenover dat er met deze methodes wél sneller resultaten kunnen worden geboekt. Kortom, alle methodes hebben voor- en nadelen.

Conclusie

Uit de analyse analyse van de verschillende strategieën blijkt dat een combinatie van sperma en PCGs de beste garantie biedt om de genetische diversiteit van vogelsoorten in de toekomst te behouden. Deze combinatie biedt een effectieve balans tussen een sneller herstel van een soort, aanvaardbare kosten en een hoge genetische diversiteit.